Na žal, čas pandemii amal spyniŭ spartyŭnaje žyćcio na płaniecie. Asabliva heta tyčycca tych spartsmienaŭ, jakija trenirujucca na zborach, u asnoŭnym za miažoj. Adnym z takich vidaŭ źjaŭlajecca frystajł. Z 23-hadovaj čempijonkaj śvietu pa frystajle Alaksandraj Ramanoŭskaj, najlepšaj spartsmienkaj Biełarusi-2019, «Presboł» parazmaŭlaŭ ab tym, jak jana pravodzić svoj čas u pieryjad suśvietnaha karancinu.
Bolšuju častku času pravodžu doma paśla apieracyi na kalenie, kryšačku pačynaju reabilitacyju. Knihi čytaju, na ŭkulele i chendpanie kryšačku hraju. Voś niejak tak:)
Šmat času praviała ŭ špitali?
Nie, dva dni. U pieršy mnie zrabili apieracyju, na nastupny pierakanalisia, što ŭsio dobra, i na treci dzień ja ŭžo była doma. Zaraz bieź nieabchodnaści ŭ špitalach nie buduć trymać — zrazumieła, čamu.
Ale ja bačyŭ u tvajoj inście, što ty navat u špitali była na pazityvie i vykładała viasiołyja storyz.
Nu, na samaj spravie nastroj byŭ nie vielmi dobry. Asabliva kali daviedałasia, što mnie dva miesiacy zusim nielha nastupać na nahu i treba budzie chadzić na mylicach. Ale zaŭsiody sprabuju čymści ŭzdymać sabie nastroj.
Ci staviŭsia piersanał špitala da ciabie niejak asabliva? Viedali ž, napeŭna, što ty čempijonka śvietu?
Zdajecca, tolki chirurh, jaki rabiŭ apieracyju, viedaŭ. Ale nijakich asablivych adnosin nie było, i dobra. Nie lublu, kali ludzi pačynajuć pa-inšamu stavicca da mianie — kali viedajuć, što jość niejkija dasiahnieńni. Heta ničoha nie pavinna źmianiać. Dla paraŭnańnia, ja ŭžo rabiła apieracyju na hetaj ža nazie ŭ 2014 hodzie, i tady ŭ mianie nie było nijakich spartyŭnych tytułaŭ. Ale pamiataju, što i tady ŭvieś piersanał byŭ vielmi vietlivy i dobry jak da mianie, tak i da inšych.
Što samaje ciažkaje ŭ reabilitacyi dla ciabie asabista?
Minuła tolki niekalki tydniaŭ paśla apieracyi, tamu ŭsio ciažkaje jašče napieradzie. Zaraz ničoha asablivaha jašče nielha rabić. Usio potym, kali ŭžo pačniecca aktyŭnaja reabilitacyja. Budzie baluča znoŭ raspracoŭvać nahu, pačynać zhinać i razhinać jaje, znoŭ pryvodzić myšcy ŭ tonus. Ale, zdajecca, dla mianie samaje ciažkaje — heta znoŭ pačynać skakać na łyžach. Paśla doŭhaha pierapynku zaŭsiody strašna pačynać, a kali jašče i traŭma była, heta ŭ razy ciažej i strašniej. Kali ŭsio budzie dobra, to skakać možna budzie pačać tolki ŭ siaredzinie-kancy vosieni. Adnaŭleńnie zajmaje davoli šmat času…
Ci jość u ciabie zaraz asablivyja patrabavańni da režymu dnia ci charčavańnia? Ci spartyŭny režym patrabuje hetaha pastajanna?
Vahu treba trymać, kab viartacca było lahčej, dy i dla siabie taksama. Tamu zaraz, kali niama nijakich fizičnych nahruzak, jem mienš, čym u čas trenirovak. Ale, na samaj spravie, heta nie patrabuje asablivych vysiłkaŭ. Kali niama trenirovak, i jeści tak nie chočacca. Nu i zaraz, navat kali mnie nikudy ranicaj nie treba jechać i iści, usio roŭna pračynajusia a vośmaj-dziaviataj hadzinie, kab byŭ niejki režym.
Ale ž, peŭna, kali-niekali jasi niejkija prysmaki dziela padtrymki nastroju? Dy dziaŭčaty i lubiać sałodkaje:)
Tak, ja lublu im łasavacca. Ale kali jem niešta, to ŭ pieršaj pałovie dnia i nie vielmi šmat:)
A sama ŭmieješ hatavać što-niebudź hetakaje?
Zaraz, kaniešnie, nie vielmi zručna heta rabić. A tak niekalki razoŭ piakła słojki ź jabłykami, ale heta było šmat času tamu. Ja pakul što jašče z baćkami žyvu, tamu maci zaŭsiody hatuje, a pa častcy prysmakaŭ u mianie baćka.
Top-3 prysmakaŭ ad tvajho taty?
U jaho atrymlivajucca samyja smačnyja syrniki i pirahi ź jabłykam, miodam i karycaj:) A maci hatavała vielmi smačny harbuzovy piroh!
Alaksandra, adkul u ciabie takaja luboŭ da rodnaj movy? Jak i da pirahoŭ — ad baćkoŭ?
Navat i nie viedaju. Baćka ŭ mianie z Ukrainy, ale ŭ siamji my razmaŭlali pa-rusku. Ale ja zaŭsiody ličyła biełaruskuju movu vielmi pryhožaj. Dla mianie jana takaja miakkaja, utulnaja, niby pieśnia. Słuchała muzyku na biełaruskaj movie, čytała knižki — i tolki pierakanałasia ŭ svajoj lubovi. Heta zaŭsiody było niedzie ŭnutry, nie viedaju. Voś niadaŭna dačytała «Kałasy pad siarpom tvaim» Uładzimira Karatkieviča, i pakul što heta lepšaja kniha za apošni čas, jakaja ŭ mianie była. Vielmi šmat pačućciaŭ było padčas čytańnia. Vielmi mianie kranuła. Tam šmat napisana pra pryhažość ziamli i krainy, pra dabryniu ludziej. Ale taksama šmat — pra ich pakuty, niaščaści i ciažki los. Tamu nie mahu kazać, što heta viasiołaja kniha, ale heta nie robić jaje ni kropielki horšaj.
Tvaja ŭlubionaja cytata z «Kałasoŭ»?
Ja časta staronki tam dla siabie zahinała, vielmi šmat cudoŭnych dumak było. Ale ŭsio ž vyłuču hetu, navat skryn u telefonie zachavaŭsia: «Nu i ziamla! Boh ty moj, jakaja ziamla! Dyk, chacia b za pryhažość, niaŭžo jana choć kropielki ščaścia nie zasłužyła? Skubuć i skubuć, dušać i dušać…»
Tvoj tata z Ukrainy, ale mama biełaruska?
Tak, mama biełaruska, i baćki jaje taksama. Maja babula ŭ dziacinstvie žyła ŭ vioscy ŭ napramku Bresta, niepadalok ad Dziaržynska. My i zaraz tudy jeździm, ale ŭžo jak na lecišča. U nas tam stary dom, jaki pabudavaŭ jašče moj prapradzied. Babula kazała, što raniej naša vioska adnosiłasia da Polščy, i što niedzie niedaloka była miaža z SSSR. Tam ža, u vioscy, mohiłki. Kali my chadzili tudy da prodkaŭ, zaŭsiody zachodzili ŭ staruju častku, i ja lubiła šukać niezvyčajnyja dla mianie imiony, napisanyja na łacincy.
Ci dapamahaje čempijonka śvietu babuli na vioscy?
Kali jość mahčymaść, ja zaŭsiody jezdžu ŭ viosku i, čym mahu, dapamahaju) Dla mianie vielmi važna pravodzić čas ź siamjoj. Ale nie vielmi dobra ŭmieju pracavać na ziamli. Apošni raz była tam da apieracyi miesiac tamu. Zrabiła niekalki zdymkaŭ na plonku. Z babulaj atrymalisia samyja, na moj pohlad, cudoŭnyja.
Daŭno zachaplaješsia fatahrafijaj?
Nie, ja nie hłyboka ŭ hetaj temie. Tak, prosta pstrykaju, kali mnie zdajecca, što niešta baču:)
Fotkaješ mienavita na plonku, a nie na ličbu?
Tak. Plonačny focik nabyła ŭ štatach na jebej, za ŭvieś hety čas dźvie plonki tolki adfotkała. Ale vielmi padabajecca atmaśfiera na takich zdymkach — niejkija jany z dušoju.
Pra štaty. Sumuješ, što miežy pakul zakrytyja?
Nu, kali b jany i byli adkrytyja, ja ŭsio roŭna zaraz była b doma. Tamu na maim žyćci heta nijak nie adlustravałasia. Nu a tak, kaniešnie, sumna i tryvožna ad usiaho, što ŭ śviecie adbyvajecca…
Kali ačuniaješ ad apieracyi i, spadziajemsia, adkryjuć miežy dla biełarusaŭ, u jakuju krainu pierš-napierš budzieš imknucca pajechać?
Nu, ja nie mahu ŭ luby čas, u jaki zachaču, kudy-niebudź pajechać. Tolki ŭ krasaviku, kali ŭ nas adpačynak. Ale vielmi chočacca ŭ Hruziju, u hory, u Narviehiju, Isłandyju…
Pra ZŠA pytańnie: tam nasamreč takaja «kinošnaja karcinka», jak u amierykanskich filmach?
Nu, tam na samaj spravie ŭsio pa-inšamu. Ale mnie zdajecca, što tam kožny štat — niby asobnaja kraina, z roznaj pryrodaj, mahčymaściami, ludźmi. My bolšaść času pravodzim u štacie Juta, u Sołt-Łejk-Sici, tamu ja nie mahu mieć niejkaje ahulnaje ŭražańnie ab usich złučanych štatach. Ale ŭ mianie jość mara kali-niebudź prajechać praz Amieryku na jakim-niebudź starym pikapie, kab ubačyć krainu z usich bakoŭ:)
A ŭvohule jość dumki źjechać ź Biełarusi na stałaje miesca žycharstva ŭ tyja ž štaty?
Nie-a, nikoli nie było. U jakich cudoŭnych krainach nie znachodziłasia, praź niekatory čas mnie zaŭsiody chočacca dadomu. Vandravać — tak, ale žyć — nie.
Niahledziačy navat na ŭsie minusy žyćcia ŭ našaj krainie?
Niahledziačy. Moža, heta prahučyć zanadta patryjatyčna, ale, mabyć, heta vodhuki knih Karatkieviča. Maje karani na samaj spravie tut. I kali ja niešta mahu zrabić dla krainy, a choć navat i być u joj zvyčajnym dobrym čałaviekam, to ja budu. U inšaj krainie ty zaŭsiody hość, kolki b času ty tam ni pražyŭ.
Ok, minusy heta adno. A voś skažy pra plusy žyćcia na Biełarusi.
Pryroda pryhožaja, žyvioły, ziamla zialonaja. Ludzi ŭ nas dobryja, rytm žyćcia spakojny. Historyja bahataja…
Try samyja topavyja asoby ŭ našaj historyi?
Kaściuška, Kalinoŭski i, mabyć, Bykaŭ.
U adnym sa svaich intervju ty kazała, što dla ciabie biełaruskija chłopcy samyja lepšyja. Nie źmianiłasia mierkavańnie z taho času?
Nie źmianiłasia:)
U ciabie zaraz jość chłopiec?
Nie.
Tady što paraiła b chłopcu, jaki choča «padkacić» da ciabie?
Paraiła b nie padkatvać:) A tak mnie padabajecca ŭ chłopcach humar. Pa-pieršaje, tak lahčej pieraadolvać ciažkaści, dy i ŭvohule žyć. Taksama praha da novaha, kab rabicca lepiej — i daviedvacca pra niešta novaje razam. Sumlennaść da siabie i inšych, i kab čałaviek byŭ saboj.
Tvaje prahnozy, kali adstupić karanavirus?
Ja nie viedaju, ale vielmi chaču, kab heta zdaryłasia jak maha chutčej.
Sama aścierahaješsia hetaj chvaroby?
Ja z-za apieracyi i tak dniami doma, tamu karancin atrymaŭsia nibyta sam pa sabie. A voś baćki chodziać na pracu, i za ich pieražyvaju bolš, čym za siabie.
Što zrobiš adrazu, jak projdzie pandemija — i reabilitacyja paśla apieracyi?
Kali zmahu chadzić biez mylic, u pieršuju čarhu prahulajusia sa svaim sabakam. Vielmi zasumavała pa našych ź im špacyrach. Nu, i vydatna było b zhaniać na kancert hurtoŭ — abo «Lumen», abo «Pornofilmy».
Tady nastupnaje naša intervju zrobim na kancercie paśla słemu! (Aŭtar materyjału i Alaksandra kaliści paznajomilisia mienavita na pank-kancercie).
Cha-cha, ja zhodnaja!
BŁIC!
— Lubimaja chakiejnaja kamanda?
— Nie zachaplajusia chakiejem. Kali ščyra, nie viedaju nijakich kamand, akramia minskaha «Dynama».
— Michałok abo Volski?
— Volski.
— Mirski ci Niaśvižski zamak?
— Mirski.
— Lubimaja marka spartyŭnaha adzieńnia?
— Tut składana. Nu, chaj budzie «Under Armour».
— Ci vieryš u kachańnie?
— Vieru!
