Doktar Ihar Tabolič ź niaviestaj Alenaj Nieścier vyjšli ŭ horad 29 žniŭnia. U hety dzień doktara i zatrymali.
Ihar Tabolič
«My vyjšli ŭ subotu na płošču Pieramohi, dzie płanavaŭsia Marš žančyn.
Prykładna ŭ 15:15 my stajali ŭ mietrach troch ad žančyn. U Ihara byŭ bieł-čyrvona-bieły ściah. I jak tolki Ihar nakinuŭ ściah na plečy, da nas padyjšli nieviadomyja siłaviki ŭ čornym, skazali: prajdzicie z nami», — zhadvaje Alena.
Alena Nieścier
Ihar nie supraciŭlaŭsia, spakojna pajšoŭ ź siłavikami. Padjechaŭ mikraaŭtobus biez numaroŭ, Alenu adšturchnuli, Taboliča pasadzili ŭnutr.
«I ŭsio. Paśla my nie viedali, dzie jon, što ź im. Uvieś dzień my jeździli pa RAUSach, nichto ničoha nie kazaŭ. Tolki praź piać hadzin pošukaŭ my daviedalisia, što Ihar u Pieršamajskim RAUSie. Pazvanili tudy, nam adkazali: Ihara pieraviaduć na Akreścina, buduć paśla sudzić», — raskazvaje Alena.
Taboliča abvinavacili ŭ standartnych pravaparušeńniach: udzielničaŭ u niesankcyjanavanym masavym mierapryjemstvie i nibyta supraciŭlasia milicyi.
31 žniŭnia prajšoŭ sud. Taboliču dali štraf pamieram 25 bazavych.
Ihar i Alena paznajomilisia 4 hady tamu ŭ dziciačym łahiery pad Minskam — aboje byli tam važatymi. Viasnoj Ihar Tabolič zrabiŭ Alenie prapanovu ruki i serca, a ŭ pačatku vierasia u ich płanujecca viasielle. Nievialikaje, čałaviek na 30, bo karanavirus, kaža Alena.
Ihar — anestezijołah-reanimatołah u minskaj balnicy №1. Raniej Tabolič pracavaŭ vajskovym doktaram, bolš za 6 hadoŭ słužyŭ u Marjinaj Horcy, maje navat zvańnie kapitana.
Alena — nastaŭnica toj samaj sumnaviadomaj himnazii №39. Nahadajem, ŭ internet trapiŭ zapis, na jakim staršynia kamisii (jana ž i dyrektarka himnazii) Iryna Misiaviec dresiruje členaŭ kamisii nazyvać patrebnyja ličby padčas padliku hałasoŭ. Paźniej Misiaviec skazała, što heta była prosta repietycyja, a ličby vydumanyja.
«Ja pracavała nastaŭnicaj anhlijskaj movy, ale ciapier zvalniajusia, — kaža Alena Nieścier. — Adna z pryčyn — taja «słava» vakoł himnazii paśla publikacyi aŭdyja z dyrektaram. Syści chacieła daŭno, rašyłasia voś ciapier.
Darečy, maja kaleha prysutničała ŭ kamisii i jakraz zrabiła toj zapis. Jana kazała, što heta była zusim nie repietycyja».
