I ŭsio ž 2020 hod, niahledziačy ni na što, ja aceńvaju pazityŭna. U im šmat usiakaha-roznaha splałosia, šmat biełarusaŭ biaźvinna paciarpieła i praciahvaje ciarpieć, niechta lažyć i ŭ syroj ziamli. Ale nam treba praz heta prajści. Ciarpim siońnia — što važna, u bolšaści vypadkaŭ uśviadomlena, pa ŭłasnym vybary — dziela ščaśliviejšaj budučyni. Bo jość narodnaja mudraść: «Što lohka nabyłosia, toje hetak i zbyłosia» — jakaja vielmi časta spraŭdžvajecca.
Niekalki miesiacaŭ tamu ŭ našym rajonnym čaciku adzin ź jahonych udzielnikaŭ pry spantannym abmierkavańni pytańnia bieł-čyrvonaha ściaha vykazaŭ, vidać, uśviadomlenuju niadaŭna, a moža i prosta ŭ toj momant iścinu:
«I znajetie čto — v 1991 my jeho očień lehko połučili, nie ocienili, a potomu v 1995 tak lehko i potieriali. A siejčas my jeho vystradali na svoich śpinach i tiepieŕ užie točno nikomu nie otdadim!»
Padobnym čynam my vypakutvajem siońnia na svaich śpinach, praz ułasny dośvied i razumieńnie inšych, nie mienš važnych iścin:
— taho, što Kanstytucyja i zakony nie musiać być pustoj papierkaj;
— što nielha los usiaho naroda i svoj ułasny addavać na volu adnaho čałavieka;
— što padzieł uładaŭ i niezaležnaść ich adna ad adnoj — pryncyp, nadzvyčaj važny dla kamfortnaha i spraviadlivaha žyćcia ŭ krainie;
— što refarmavańnie siłavych struktur i sudovaj sistemy — zadačy pieršačarhovaj, a nie druhasnaj važnaści;
— što nieabchodnaja źmiena i ŭ pienitencyjarnaj sistemie, bo ciapierašnija paradki — ździek nad asobaj i katavańni. I ŭvohule treba humanizavać zakanadaŭstva;
— što pravy čałavieka — heta nie cacka, ź jakoj nosiacca pravaabaroncy, a reč absalutna pieršačarhovaja…
I hetak dalej, i da taho padobnaje, možna pisać biaskonca.
Našy siońniašnija pakuty, i indyvidualnyja, i kalektyŭnyja, nie dajuć harantyi, ale stvarajuć kudy bolšuju imaviernaść, što źmieny ŭ našaj krainie, jakija niepaźbiežnyja, buduć jakasnymi. I Łukašenku-1 nie źmienić Łukašenka-2. Bo Łukašenki pad lubymi numarami źjaŭlajucca tam, dzie na ich jość hramadskaje zapatrabavańnie. U nas, ja ŭpeŭnieny, doŭha nie budzie. I dziela hetaha varta paciarpieć.
