«Tema «tranśfieru ŭłady» ŭ Biełarusi na pieramovach u Sočy nie abmiarkoŭvałasia, jak užo paśpieli napisać u niekatorych ŚMI.
«Nijakaha tranśfieru być u Biełarusi nie moža. Ja ŭžo skazaŭ: nijakija dzieci, nijakija ŭnuki i praŭnuki nie mohuć paśla prezidenta Łukašenki pretendavać na hetuju pasadu. Usio budzie pa Kanstytucyi i zakonie. Kanstytucyju my prymiem, jak ja kazaŭ, u studzieni-lutym nastupnaha hoda. Voś i ŭvieś tranśfier ułady. Usie, navat vy ŭčatyroch (udzielniki narady), vy možacie ŭdzielničać u hetych vybarach paśla Kanstytucyi — i parłamienckich, i prezidenckich», — cytuje słovy Łukašenki BiełTA.
Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što ŭnutranaja palityka Biełarusi — heta sprava vyklučna samoj Biełarusi. «Tamu ni ab jakim tranśfiery ŭłady my navat nie havaryli. Heta było b navat nieprystojna z boku haspadara hetaj sustrečy.
Jak my tut budziem naładžvać unutrana svaju krainu, heta naša sprava. Voś źniešniuju palityku, ab čym my damaŭlalisia, my budziem kaardynavać, jak ciapier», — dadaŭ jon.
BiełTA
