U paniadziełak siłaviki pryjšli da 95-hadovaj babuli Dzianisa. Mužčynu abvinavačvajuć pa artykule 365 Kryminalnaha kodeksa — «umiašańnie ŭ dziejnaść supracoŭnika MUS».
Sprava ŭ tym, što Ivašyn znajšoŭ u adkrytym dostupie śpis amapaŭcaŭ, jakija stajać u čarzie na lhotnyja kvatery. Žurnalist pravieryŭ ich proźviščy praz pošukaviki i vyśvietliŭ, što niekatoryja ź ich raniej słužyli va ŭkrainskim «Bierkucie» i razhaniali Majdan. Na padstavie hetaha Ivašyn napisaŭ publikacyju na sajcie «Novaha času», u vyniku — kryminalnaja sprava i pahroza troch hadoŭ źniavoleńnia.
Dzianis Ivašyn naradziŭsia ŭ 1979 hodzie ŭ Hrodnie. Baćka pracavaŭ inžynieram na «Azocie», mama — vychavacielkaj u dziciačym sadku.
«Jon nastolki spakojnym, miralubivym byŭ chłopčykam, — raskazvaje jahonaja mama Ludmiła Ivašyna. — Jon nikoli ni mnie, ni astatnim nie nadakučaŭ. U mianie ź im nie było prablem. Takim jon i zastaŭsia. U škołu, kali ja prychodziła na baćkoŭskija schody, to siadzieła zaŭsiody z horda ŭźniatym nosam, nie toje što hałavoj. Dzianis — biaźmierna sumlenny, adkazny čałaviek. Hanaryłasia i hanarusia takim synam».
U škole Dzianis vučyŭsia dobra, ale miedal tak i nie atrymaŭ, bo zdaryŭsia kanflikt z nastaŭnicaj niamieckaj movy, jakaja pastaviła jamu «čatyry». Potym pastupiŭ vučycca ŭ Minski instytut kiravańnia (MIU), atrymaŭ dypłom ekanamista. Pa skančeńni VNU papracavaŭ pa adukacyi ŭ pryvatnaj firmie. Potym Dzianis razam z mamaj adkryli ŭ Hrodnie kampjutarny kłub. Spačatku brali techniku ŭ arendu, potym nabyli svaju. Kłub praisnavaŭ šmat hadoŭ. Ale z časam, kali ŭ ludziej pačała źjaŭlacca ŭłasnaja technika, to patreba ŭ takim miescy adpała, i kłub zakryli.
«Na Dzianisa vielmi mocnaje ŭździejańnie zrabiŭ Majdan va Ukrainie 2014 hoda ŭ płanie patryjatyzmu, samaaddačy ludziej. Zdajecca, mienavita na hetaj chvali zachapiŭsia žurnalistykaj», — raskazvaje mama.
Dzianis šmat pisaŭ pra ŭpłyŭ «ruskaha śvietu» ŭ Biełarusi, u tym liku ŭ siłavych strukturach. Supracoŭničaŭ z ukrainskim resursam «Infarmnapałm», biełaruskim «Novym časam». Čamu Ivašyn tak zachapiŭsia Ukrainaj?
«U jaho navat jość «karta ŭkrainca». Baćka Dzianisa byŭ ukraincam z Dniapra, na žal, jon užo pamior. Dzianis malavaŭ hienieałahičnaje dreva siamji, zajšoŭ vielmi daloka, mahčyma, z hetaha ŭsio i pačałosia. U malenstvie jon časta jeździŭ va Ukrainu da babuli ź dziadulem, inšych svajakoŭ».
Viasielle Volhi i Dzianisa Ivašynych. Fota z fejsbuka.
Ivašyn žanaty. Z Volhaj pabralisia ŭ 2019 hodzie, da hetaha na praciahu piaci hadoŭ sustrakalisia. «Takija ŭžo dzie hałubki. Volha — kryštalna sumlenny čałaviek, takija redka sustrakajucca ciapier». Volha — aktyvistka katalickaha ruchu, siamja Ivašynych pravasłaŭnyja. Šlub brali pavodle hreka-katalickaha abradu.
U junactvie Dzianis prajšoŭ praz škołu «Maładoha frontu». «Kaniečnie, tady ž usie byli ŭ «MF», — śmiajecca mama. Na sutki, praŭda, patrapiŭ tolki ŭ 2017 hodzie padčas śviatkavańnia Dnia Voli, byŭ asudžany da 5 sutak aryštu. «Ja tady padniała na vušy ŭsich kaho mahła, u vyniku da Dzianisa ŭ kamieru prychodziŭ adzin z kiraŭnikoŭ Minska, pytaŭsia, ci ŭsio ŭ jaho narmalna. Zusim inšyja tady časy byli, nie było taho źvierstva, jakoje my bačym ciapier».
Ci nie płanavaŭ Ivašyn źjechać z krainy paśla chvali represij, jakija pačalisia 9 žniŭnia?
«Takoj dumki nikoli nie mieŭ. Heta naša ziamla, i my adsiul nie źjedziem».
