Padaje vobziem čas
Zornaju paciaruchaj.
Ščasna było pry nas,
Sydziem – dyk stanie hłucha.
Vylecieła za śviet
Iskra rasy žadanaj.
Kolki adbiehła let?
Zdasca, było niadaŭna.
Źmierana bieźlič viorst,
Źbity naščent padešvy.
Traŭ pažaŭcieły vors,
Dym nad ziamloj tutejšy.
Ščodraja ŭsim viatram,
Vyspaj stajała viera.
Vobak suśvietnych dram
Bačacca ŭ viečnaść dźviery.
Mama,
a jak ty – tam?..
Stojeny adviačorak.
Lepšaja ź dziŭnych mam...
Zdasca, było ž učora.
0
0
0
0
0
0
