1. «Kali my havorym ab Kanstytucyjnym refierendumie, jaki pavinien adbycca, to jaho budzie pryznačać prezident Biełarusi, heta jaho paŭnamoctvy».
Nie treba zabyvać, što ŭ adpaviednaści z art. 113 Vybarčaha kodeksa «prava inicyjatyvy na praviadzieńnie respublikanskaha refierendumu naležyć Prezidentu Respubliki Biełaruś, Pałacie pradstaŭnikoŭ i Savietu Respubliki, hramadzianam Respubliki Biełaruś». Heta značyć, što jašče jość čas i dla hramadzian vynieści svaje alternatyŭnyja prapanovy na refierendum.
2. «… na refierendum adviedzieny 30-dzionny termin. Bo vybarčyja kamisii buduć pracavać u try razy mienš (čym na vybarach deputataŭ abo Prezidenta)», «nieabchodny minimalny termin dla padrychtoŭki i praviadzieńnia refierendumu — heta 30 dzion».
Niezrazumieła, čamu Jarmošyna ličyć, što na refierendum budzie adviedzieny 30-dzionny termin. Artykuł 117 Vybarčaha kodeksa kaža, što «data praviadzieńnia refierendumu ŭstanaŭlivajecca nie paźniej za try miesiacy z dnia vydańnia ŭkaza Prezidenta Respubliki Biełaruś ab pryznačeńni refierendumu». To-bok kali navat refierendum budzie pryznačany pa inicyjatyvie Łukašenki, to adkul Jarmošyna viedaje, što Łukašenka abiare mienavita 30-dzionny termin?
Chutčej za ŭsio, Jarmošyna aryjentujecca na pałažeńni art. 34 Vybarčaha kodeksa, u adpaviednaści ź jakimi kamisii siaredniaha ŭzroŭniu «ŭtvarajucca… za miesiac da refierendumu». Źjaŭlajecca pytańnie: jakim čynam kamisii buduć utvorany ŭ toj ža dzień, kali budzie abvieščany refierendum? Zdavałasia b, patrebny čas dla vyłučeńnia pradstaŭnikoŭ u kamisii, razhladu zajavak, pryniaćcia rašeńnia.
Jość jašče adno pytańnie ab 30-dzionnym terminie — navošta śpiašacca? 117 daje da troch miesiacaŭ — čamu b nie pravieści refierendum u takija terminy, dać ludziam mahčymaść abmierkavać prapanavanyja źmieny, pravieści surjoznuju kampaniju za ci suprać?
Adkaz na hetaje pytańnie častkova daje sama Jarmošyna: «Pakolki… niama pieryjadu pieradvybarnaj ahitacyi, to nie patrebnyja takija praciahłyja terminy dla jaho [refierendumu] padrychtoŭki i arhanizacyi». Heta značyć, što ahitacyja, vybarčaja kampanija, abmierkavańnie nie płanujucca.
3. «Pytańnie, chutčej za ŭsio, budzie adno. Jano budzie sfarmulavana takim čynam: «Ci ŭchvalajecie vy ŭniasieńnie źmianieńniaŭ u Kanstytucyju?» I buduć dva varyjanty adkazu: «tak» abo «nie».
Samaje vidavočnaje pytańnie tut: što rabić tym, chto zhodny ź niejkim adnym prapanavanym źmianieńniem, ale nie inšym? Jak hałasavać u takim razie — za ci suprać?»
