«Nočču prylacieŭ u Kutaisi, tam pracavała čatyry akiency pašpartnaha kantrolu.
Pieršaj da ich prarvałasia dziaŭčyna-biełaruska, a jaje adpravili niekudy nazad, zabrali pašpart, pieradaŭšy jaho inšamu supracoŭniku — raskazvaje čytač «Našaj Nivy», — U majo akienca pierada mnoj stajaŭ minski ajcišnik, jaki pačaŭ tłumačyć niešta pra pieravod kampanii, ale pahraničnik machnuŭ rukoj, niedasłuchaŭšy, zabraŭ pašpart, skazaŭ iści ŭ bok.
Paśla jaho razvarotu ŭ akienca pajšoŭ ja.
Pahraničnik paprasiŭ pradjavić pašpart i kovid-siertyfikat, ale jak tolki ŭbačyŭ siniuju vokładku, zhubiŭ intares da siertyfikata, spytaŭ pra metu vizitu i, taksama nie dasłuchaŭšy, skazaŭ, što «vam u toj bok».
Paśla hetaha nas adviali ŭ bok ad usich, utvaryłasia takaja nievialikaja čarha na niekalki čałaviek — hramadzian Biełarusi.
Nam skazali čakać, i pa adnym pačali vyklikać u asobny pakoj.
Praciahłaść razmovy ciahnułasia pa-roznamu, u mianie, naprykład, chvilin 10-15. Pieršaj vyjšła dziaŭčyna, jakuju vielmi łaskava, z vybačeńniami i słovami «kali jakija prablemy, zvanicie», praviali da akienca pašpartnaha kantrolu biez čarhi i ŭpuścili ŭ krainu.
Kali pajšoŭ ja, to ŭbačyŭ u kabiniecie čałavieka, apranutaha ŭ cyvilnaje. Jon dastaŭ papiery, napisanyja hruzinskaj, i skazaŭ, što mnie treba zadać niekalki pytańniaŭ.
Pytaŭsia pra rod dziejnaści, metu vizitu ŭ detalach (mnie treba było adkryć IP). Cikaviŭsia, čamu heta nielha zrabić u Biełarusi, jakim mienavita biznesam ja budu zajmacca, chto budzie dapamahać u Hruzii? Pierapytvaŭ adnoje i toje ž u roznych farmuloŭkach.
Taksama jaho cikavili dakładny adras pražyvańnia ŭ Hruzii, najaŭnaść zvarotnych kvitkoŭ, kantakty ludziej, jakija mianie viedajuć i pražyvajuć u Hruzii ź liku biełarusaŭ ci hruzinaŭ. Usio heta jon zapisvaŭ u svaju papieru nasuprać nadpisaŭ pa-hruzinsku, z čaho ja zrabiŭ vysnovu, što heta zapaŭnieńnie ankiety.
Pazabaviła, što jon udakładniŭ staŭleńnie da Śviatłany Cichanoŭskaj, jakoje było, naturalna, pazityŭnym. Bolš temu ŭnutranaj palityki Biełarusi nie kranali. Tema Ukrainy visieła ŭ pavietry, ale nijakich kankretnych pytańniaŭ jon nie zadavaŭ, imavierna, zadavoliŭsia maim advolnym kamientam ab najaŭnaści svajakoŭ va Ukrainie, jakija cierpiać ad rasijskaha fašyzmu.
Na majo sustrečnaje pytańnie, čamu ŭsich biełarusaŭ rejsa zaviarnuli na hetaje sumoŭje, adkazaŭ, što «u suviazi ź situacyjaj da nas jeduć i ruskija, i ŭkraincy, i biełarusy, chočam kab usio było narmalna».
Paśla hetaha sumoŭja jon pravioŭ mianie da akienca pašpartnaha kantrolu, dzie spytali kavid-siertyfikat i prapuścili.
Na vychadzie taksama spyniŭ mytnik, uziaŭšy pašpart i pačaŭšy zadavać padobnyja pytańni pa druhim kole. Na zaŭvahu, što ja tolki što adkazvaŭ na ich, jon zaprasiŭ z saboj na pahłybleny dahlad.
Admietna, što, uziaŭšy ŭ ruku biełaruski pašpart, čałaviek pryncypova havaryŭ pa-anhlijsku. Ale fraza «składvajcie rečy nazad» u jaho vyrvałasia pa-rusku, paśla čaho jon adrazu ž papraviŭsia pa-anhlijsku.
Heta vyhladała cyvilizacyjnym vybaram i prajavaj pryncypaŭ. Ahułam usio było karektna, i ŭ čas pravierki, i paśla. Słužačyja davali parady pa tym, jak lepš dabracca tudy, kudy mnie treba, ale pry hetym usie biełarusy prajšli praz taki kantrol», — kaža čytač.
