Uładzimir Makiej. Fota Sergei Kholodilin / BelTA/ AP
Makiej kanstatuje, što «prajšło krychu bolš za 30 hadoŭ paśla raspadu Savieckaha Sajuza, i ad hetaha adzinstva nie zastałosia i śledu».
Nastupnym punktam Makiej retranśluje chłuśniu rasijskaj i łukašenkaŭskaj prapahandy pra «hłaryfikacyju nacyzmu»: «Hłaryfikujucca nacyzm, zabojcy, jakija źniščali mirnych ludziej, jakija spalvali dziaciej u Chatyni, Aradury, Lidzicach, siońnia stali hierojami. I naadvarot. Pieramožcy, tyja, chto vyzvaliŭ i našy krainy, i Jeŭropu ad karyčnievaj čumy, stali złačyncami ŭ adno imhnieńnie». Heta całkam iłžyvaje śćviardžeńnie, paklikanaje apraŭdać jak parušeńni zakonnaści ŭnutry Biełarusi, tak i napad na Ukrainu. Nahadajem, što Uładzimir Pucin u dni pierad pačatkam vajennych dziejańniaŭ i pieršyja dni paśla pačatku śćviardžaŭ, što ŭładu va Ukrainie zachapili «nieanacysty i narkamany», a metaj apieracyi Rasii była zajaŭlenaja «denacyfikacyja» — prytym što zakonnaabrany na svabodnych vybarach prezident Ukrainy — jaŭrej. Hetaksama łukašenkaŭcy raniej całkam iłžyva abvinavačvali ŭ nacyźmie ludziej tolki za toje, što tyja patrabavali sumlennaha i prazrystaha padliku hałasoŭ na vybarach.
«Siońnia idzie supraćstajańnie, ja b skazaŭ, sensaŭ, — praciahvaje Makiej, — baraćba sensaŭ, vajna, umoŭna kažučy, pamiž Dabrom i Złom.
Zrazumieła, što roznyja baki sprabujuć vystavić siabie ŭ jakaści stanoŭčaha boku i pradstavić inšy bok u jakaści zła. Ale dastatkova zadacca tolki adnym pytańniem: chto inicyjavaŭ hety praces, sprobu ŭstalavać dyktat, daminavańnie ŭ śviecie, chto inicyjavaŭ šerah revalucyj u inšych krainach, źviazanych sa sprobami źmieny ŭładaŭ, sa sprobami naviazać svaju volu?» — pierachodzić Makiej na balučuju dla łukašenkaŭcaŭ temu pratestaŭ suprać falsifikacyi vybaraŭ.
«U najaŭnaści niežadańnie pryniać abjektyŭnyja zakony raźvićcia, jakija praduhledžvajuć raznastajnaść šlachoŭ raźvićcia dziaržaŭ i narodaŭ, tamu što dziaržavy i narody adroźnivajucca, u kožnaha svaja śpiecyfika, tradycyi, noravy i zvyčai», — śćviardžaje Makiej.
«U najaŭnaści svavolnaje, advolnaje tłumačeńnie pryncypaŭ mižnarodnaha prava, adychod ad hetych asnovatvornych pryncypaŭ, jakija byli zakładzieny jašče ŭ 1945 hodzie ŭ San-Francyska ŭ Statucie AAN», — havoryć Makiej tak, niby ahresija suprać suvierennaj Ukrainy, sproba vyčlenić na jaje terytoryi «respubliki Danbasa», mižnarodnym pravam dyktujecca, niby heta nie ŭ AAN usiaho 4 krainy padtrymali dziejańni Rasii, a 140 asudzili.
Makiej pryznaje, što «Biełaruś i Rasija zastalisia praktyčna sam-nasam z tymi, chto sprabuje naviazać hetym dziaržavam svaju volu».
Asablivaja kryŭda ŭ Makieja hučyć na adras Kazachstana dy inšych krain ADKB, jakija admiežavalisia ad sproby Rasii i Biełarusi zachapić i rasčlanić Ukrainu.
«I mnie asabista dziŭna nazirać, jak u ciažkuju dla siabie chvilinu častka voś hetaha niepieramožnaha savieckaha naroda źviartajecca pa dapamohu da Rasii i Biełarusi, i hetyja dziaržavy akazvajuć im hetuju dapamohu, — niedvuchsensoŭna namiakaje biełaruski ministr na apieracyju ADKB u Kazachstanie ŭ studzieni. — A ŭ ciažkuju dla našych krain chvilinu hetaja častka niepieramožnaha savieckaha naroda zajaŭlaje, što nie budzie «ŭ adnym košyku» z Rasiejaj i Biełaruśsiu. Heta nie pretenzija absalutna, heta prosta kanstatacyja faktaŭ», — padkreślivaje Makiej.
Kazachstan, nahadajem, dniami zajaviŭ, što nie źbirajecca siadać u adnu łodku z Rasijaj i Biełaruśsiu.
Dalej idzie kankretyzacyja pretenzij:
«Chtości aścierahajecca nakiravać ambasadara siudy, chtości raźjazdžaje pa jeŭrapiejskich stalicach, sprabujučy pakazać, što nie maje nijakaha dačynieńnia da padziej, jakija adbyvajucca, i nie budzie padtrymlivać voś hetyja «krainy-izhoi» (ź ich punktu hledžańnia) i hetak dalej».
Urešcie Makieju «siońnia zrazumieła, što śviet staić na parozie vialikich pieraŭtvareńniaŭ i mahčymych uzrušeńniaŭ».
Ale «viedajecie, kali ŭžo być pakaranym śmierciu, nie pamiataju, chto heta skazaŭ, to lepš być pakaranym śmierciu za viernaść, čym za zdradu».
Z tym, što lepš, možna spračacca, ale svoj asabisty vybar Makiej sapraŭdy zrabiŭ jašče ŭ žniŭni 2020-ha. I ciapier jamu ničoha nie zastajecca, jak jaho ŭniviersalizavać i apraŭdvać.
