U «vinšavańni lidaraŭ i hramadzian zamiežnych dziaržaŭ» Pucin źviarnuŭsia «da lidaraŭ i hramadzian Azierbajdžana, Armienii, Biełarusi, Kazachstana, Kyrhyzstana, Małdovy, Tadžykistana, Turkmienistana, Uźbiekistana, Abchazii, Paŭdniovaj Asiecii, «Danieckaj narodnaj respubliki» i Łuhanskaj narodnaj respubliki», a taksama narodaŭ Hruzii i Ukrainy».
Vinšavańni Pucina zroblenyja na fonie vajny suprać Ukrainy, jakaja doŭžycca bolš za dva miesiacy.
U pasłańniach da lidaraŭ i narodaŭ Pucin zajaviŭ, što «siońnia ahulny doŭh — nie dapuścić adradžeńnia nacyzmu, jaki prynios stolki pakut ludziam roznych krain», a taksama «zachoŭvać i pieradavać naščadkam praŭdu pra padziei vajennych hadoŭ, ahulnyja duchoŭnyja kaštoŭnaści i tradycyi braterskaj družby».
U «vinšavalnych telehramach kiraŭnikam Danieckaj i Łuhanskaj narodnych respublik» Pucin zajaviŭ, što «siońnia našy vajskoŭcy, jak i ich prodki, plačo ŭ plačo zmahajucca za vyzvaleńnie rodnaj ziamli ad nacysckaj brydoty» i vykazaŭ upeŭnienaść, što, «jak i ŭ 1945 hodzie, pieramoha budzie za nami».
