Fota: «Vajar»
Rusłan Levijeŭ kaža, što acenki jaho kamandy z nahody ŭdziełu biełaruskaj armii ŭ vajnie nie źmianilisia. Jany pa-raniejšamu ŭpeŭnienyja, što Biełaruś nie budzie ŭstupać u vajenny kanflikt, «tamu što ŭ ich vielmi niešmatlikaja armija, admysłova nie padrychtavanaja dla takich dziejańniaŭ».
— Navat kali jany ŭstupiać u vajnu, dapuścim, nabiaruć, svaje 8 bataljonna-taktyčnych hrup i pojduć, naprykład, na kijeŭski kirunak, my ličym, što ich davoli chutka razhramiać. Moža, jany pavajujuć trochi, štości zachopiać, ale ich chutka razhramiać. I na hetym budzie ŭsio.
Na dumku Levijeva, na hetym usia karyść ad Biełarusi i skončycca. I tamu Rasii lepš vykarystoŭvać Biełaruś tak, jak jana i vykarystoŭvaje jaje ciapier: terytoryju i infrastrukturu, a taksama toje, što Biełaruś «pastajanna dvuchsensoŭna pahražaje i Zachadu, i Ukrainie», robiačy vyhlad, što rychtujecca da vajny, kab ukrainski bok častkova adciahvaŭsia i na hety kirunak.
— Jak u Rasii niama sił adkryvać novyja napramki, tak u Biełarusi ad pačatku niama hetych sił, kab vajavać z takim supiernikam, jak Ukraina, — ličyć Levijeŭ.
— Pry hetym palityčna ŭstupajučy ŭ vajnu svaimi vojskami, Biełaruś stanovicca častkaj kanfliktu, Biełaruś biare na siabie ŭsie tyja sankcyi, jakija jość. Nu a Łukašenka stanovicca vajennym złačyncam, čyj los, jak praviła, mienš zajzdrosny, čym navat prosta ŭ palityčnych dyktataraŭ, — dadaje Majkł Naki.
