Havorka pra dziciačy sad №347, što na vulicy Cikockaha, 52.
— Jaho prazvali «Čaburaška». Mazaika na fasadzie była miascovaj słavutaściu. Ciapier, paśla ramontu, jaje niama. Dzieci vielmi zasmučanyja, — adznačyła maci adnaho z małych.
Pryčyna rasstrojstva zrazumiełaja: na miescy viasiołaha hieroja z mulcika ciapier sumnaja tynkoŭka.
Sumujuć i baćki.
— Vychavalniki skazali, što plitka absypajecca, tamu pa-nad joj i pačali tynkavać. Mazaika była prostaja, ale ŭsie jaje lubili. Prykra.
Čaburašku na druhim fasadzie nie zatynkavali. Voś jon, na fatahrafii, zroblenaj hod tamu.
U dziciačym sadku №347 rastłumačyli hetuju historyju. Raboty na budynku — płanavy ramont, jaho pravodziać ad Upraŭleńnia pa adukacyi Pieršamajskaha rajona Minska.
— Na žal, mazaika była ŭžo niebiaśpiečnaja. Plitka pačała patrochu absypacca, a pytańni biaśpieki — na pieršym miescy.
Ale jość i dobryja naviny: druhoha Čaburašku źniščać nie buduć, prynamsi pakul, pakolki tam stan ściany narmalny.
Mazaiki byli na ścianie z momantu pabudovy budynka ŭ 1975 hodzie. Adsiul i «Čaburaška» — nieaficyjnaja nazva dziciačaha sadka. Malunak hetaha hieroja jość i na sajcie daškolnaj ustanovy.
Zrazumieła, što biaśpieka — sprava važnaja. Ale chaciełasia b, kab typavyja prajekty ramontaŭ usio ž uličvali miascovyja asablivaści. Naprykład, minułym letam zatynkavali kałarytnuju savieckuju mazaiku na ścianie himnazii №15 na vulicy Maksima Bahdanoviča.
