11 studzienia — Mižnarodny dzień «dziakuj».
Słova «dziakuj» — adno ź pieršych, zdavałasia b, nia vielmi funkcyjanalnych słovaŭ, jakomu baćki vučać svaich dziaciej. Jašče i nazyvajuć hetaje słova «čaroŭnym», nastojvajučy «a što treba skazać?». «Dziakuj» — heta nie tolki słova vietlivaści, nie prosta element etykietu, u jakaści jakoha my paŭtarajem «dziakuj» nie adnojčy za dzień.
Skazać «dziakuj» za niešta sapraŭdy istotnaje našmat ciažej, bo heta pieranosić čałavieka ŭ zvyšnaturalnaje vymiareńnie.
Padziakavać — heta značyć pryniać ad inšaha niešta; pryniać — heta značyć, pastavić siabie nižej za inšaha čałavieka, u niečym, navat prynizić siabie. Skazać «dziakuj», heta toje samaje, što skazać «prabač», słova, jakoje taksama my možam kazać pa sto razoŭ na dni: «Prabačcie, Vy b nie mahli prabić kvitok?» — «Dziakuj». Štodzionnyja dyjalohi, zvyčajnyja normy vietlivaści; ale kali dachodzić da istotnaha, słovy hetyja stajać u horle, i patrebnyja vysiłki, kab ich pramović, navat kali ŭnutry serca poŭnicca ŭdziačnaściu ci raskajańniem.
Padziaka, udziačnaść — dla chryścijanaŭ heta centar usiaho bahasłoŭja i bohasłužeńnia. Asnoŭnaje tajemstva z samaj chryścijanskaj staražytnaści nazyvajecca «eŭcharystyjaj», «pryniasieńniem padziaki», «davańniem dobraha» ci «dobrym daram», kali litaralna. U Carkvie niama ničoha vyšejšaha za pakajańnie i eŭcharystyju: «prabač», «dziakuj».
Rasiejskaje słova «Spasibo», miarkujecca, pachodzić ad pažadańnia zbaŭleńnia — «Spasi Boh!» Ciapier u asiarodku rasiejskamoŭnaha carkoŭnaha narodu modna kazać «Spasi Hospodi», nakolki ja viedaju, u tradycyjnych pratestanckich biełaruskich asiarodkach — siarod baptystaŭ i piacidziesiatnikaŭ, nie pryniata kazać «Spasibo», ale jany kažuć «Błahodariu». Siarod ža biełaruskamoŭnych — pačatkoŭcaŭ dyj navat sa stažam — časta raspaŭsiudžanaja hramatyčnaja kalka: «dziakuju Vas» časam kažuć jany, pa analohii staviačy nazoŭnik ci zajmieńnik u vinavalnym skłonie, zamiest słušnaha biełaruskaha «dziakuju Vam», u davalnym. A što nakont rodu? Słova «dziakuj» u biełaruskaj movie ŭžyvajuć u mužčynskim rodzie, ale šyroka raspaŭsiudžana siarod nośbitaŭ movy kazać «vialikaje dziakuj», što, vidać, taksama pachodzić z kalki z movy rasiejskaj «bolšoje spasibo» ŭ siarednim rodzie. Što tyčycca etymalohii našaha słova «dziakuj», to jano suhučnaje z bolšaściu navakolnych narodaŭ, i navat siahaje da thanks‑danke (hod tamu u žž błohiery abmiarkoŭvali hetaje pytańnie).
11 studzienia — Mižnarodny dzień «dziakuj», ale jon nie nastolki viadomy jak amerykanski «Dzień padziaki» i naŭrad stanie takim samym kultavym. Ale vučycca kazać «dziakuj», a taksama rabić dobraje, padziaki nie čakajučy, my možam kožny dzień.
