Siońnia ŭ Miensku va ŭkrainskaj ambasadzie adbudziecca prezentacyja knihi Natałki Babinaj «Rybin horad». Stała viadoma, što chutka raman vyjdzie pa-ukrainsku ŭ kijeŭskim vydaviectvie «Zielenij Pies». Jak paznačana ŭ anatacyi da knihi, «tvor łučyć u sabie rysy pryhodnickaha, detektyŭnaha, žanočaha i sacyjalnaha ramanu. A jašče heta raman pra Bieraście — jakoje było, jakoje jość i jakoje budzie. Heta zachaplalnaja historyja kachańnia, śmierci, cudaŭ i ŭratavańnia».
Biełaruska‑ukrainskija stasunki ŭ halinie kultury apošnim časam raźvivajucca vielmi plonna. Tradycyjnym staŭ fest va Ŭkrainie «Biełaruskaja viasna» — sioleta impreza adbudziecca ŭžo čaćviorty raz. U śniežni ŭ Miensku prajšoŭ pieršy festyval aktualnaha ŭkrainskaha mastactva ŭ Biełarusi «Pierałaz». Ščylna siabrujuć i litaratary abiedźviuch krainaŭ. Raspaviadaje Natałka Babina:
«Ukraincy i biełarusy majuć vielmi mnoha taho, što ich łučyć. Heta i historyja, heta i mentalnaść, i mova.Tamu I tamu toje, što pišacca va Ŭkrainie, cikava ŭ Biełarusi. Toje, što pišacca ŭ Biełarusi, cikava va Ŭkrainie. Tym bolš, što padziei knižki «Rybin horad» adbyvajucca na Bieraściejščynie, a Bieraściejščyna — heta takoje miesca, jakoje łučyć ukraincaŭ i biełarusaŭ. I tamu vydaŭcy, jakim ja pakazała hetuju knižku, adrazu zacikavilisia joj. Darečy, vydaŭcy — heta braty Kapranavy, vydiamovyja asoby ŭ kijeŭskim vydavieckim śviecie. U ich mama — biełaruska. Biełaruskaja mova ŭ ich u siamji jak by druhaja dziaržaŭnaja mova, jany jaje viedajuć, razumiejuć, umiejuć čytać pa‑biełarusku. Tamu im było lohka jaje pračytać i zrabić vysnovu adnosna źmiestu hetaj knižki».
Darečy, chutka budzie pierakład «Rybinaha horada» na polskuju movu.
