U centry Berlinu, u rajonie Prencłaŭer Berh, mieścicca stary brovar - vializny pramysłovy kompleks z čyrvonaj cehły. Praŭda, ciapier zamiest taho, kab vyrablać piva, tut jaho raźlivajuć u kufli, što dapamahaje spažyvańniu ładnych porcyjaŭ mastactva samaha roznaha kštałtu. Kožny korpus brovaru pierarobleny ci to na muzyčny klub, ci to na vystavačnuju zalu, ci to na kaktejl-bar dla estetaŭ.
20 vieraśnia ŭ litaraturnaj majsterni «Kulturbrovaru» sustrakali «našaniŭcaŭ» Andreja Dyńka, Lavona Volskaha i Andreja Chadanoviča. Idejny natchnialnik i ruchavik prajektu – niamiecki žurnalist Inho Petc, jaki ŭ interviju niaredka pryznajecca, što Biełaruś zrabiłasia dla jaho druhoj radzimaj. Finansava našaniŭskija čytańni padtrymała Niamiecka-biełaruskaje tavarystva dy Fond Roberta Boša.
Adčyniŭ viečar niamiecki ekspert u biełaruskich spravach Rajner Lindner z Fondu navuki i palityki ekskursam u historyju «Našaj Nivy». Jon asabliva padkreśliŭ, što i siońnia pierad «NN» stajać, badaj, tyja samyja prablemy, ź jakimi jana sutykałasia stahodździe tamu.
Andrej Dyńko padzialiŭsia dumkami pra toje, čamu tak adbyvajecca. Jon nie zbajaŭsia samakrytyki na adras ajčynnych intelektuałaŭ, ale i vykazaŭ upeŭnienaść, što zaraz praces farmavańnia biełaruskaj nacyi paskarajecca – tamu ŭ pesymizm upadać nia varta.
Lavon Volski zładziŭ akustyčny kancert, zaśpiavaŭšy svaje chity z prajektaŭ «Ja naradziŭsia tut» dy «Narodny albom». Andrej Chadanovič adnaviŭ u vieršach volnuju sakavickuju atmasferu dy razvarušyŭ zalu svaim kaladnym repam.
Za najlepšyja pytańni da haścioŭ byli paabiacanyja pryzy. Cišotku «Zastajemsia!» ź lahatypam «NN» atrymaŭ Marcin Šon, žurnalist «Niamieckaj chvali», adzin z tych maładych niamieckich intelektuałaŭ, jakija zdoleli navučycca biełaruskaj movie lepiej, čym bolšaść biełarusaŭ. «Niamieččyna stavicca da krainaŭ, dzie raźvitaje nacyjanalnaje pačućcio, kali nie admoŭna, to prynamsi z naściarohaj, - źviarnuŭsia žurnalist da Andreja Dyńka. - U vašaj kancepcyi nacyjanalnaja identyčnaść – heta meta narodu. Nakolki sučasnaja nacyjanalnaja ideja ŭ XXI stahoddździ?» Pavodle dumki hałoŭnaha redaktara «NN», «Łukašenka tady prajhraje vybary, tady pieramieny mohuć adbuducca ŭ Biełarusi, kali bolšaść biełarusaŭ buduć ličyć siabie biełarusami, a nie savieckimi ludźmi, słavianami, ci niekim jašče».
Inšy, symbaličny pryz - zaprašeńnie na 200-hodździe «NN», dastaŭsia najmałodšamu ŭdzielniku imprezy, małomu berlinskamu biełarusiku. Jon spytaŭsia ŭ Lavona Volskaha pra toje, ci padabałasia tamu chadzić u dziciačy sadok. Nialohkaje pytańnie prymusiła rok-zorku zazirnuć u malenstva. Pavodle słovaŭ Lavona Volskaha, u toj čas jon byŭ pastaŭleny ŭ žorstkija ŭmovy: pytańnie «padabajecca-nie padabajecca» pierad im nie stajała. «Heta była baraćba za vyžyvańnie», - pryznaŭsia śpiavak.
Kali raniej Niamieččyna, pahladajučy na ŭschod, niaredka nie zaŭvažała Biełaruś u cieniu Spaskaj viežy, dyk ciapier pa kolkaści biełaruskich imprezaŭ jana moža kankuravać z našymi krainami-susiedziami, jakija tradycyjna z sympatyjaj staviacca da našaj kultury. Pakazalna i toje, što medyjnym partneram śviatkavańnia 100 hod «NN» u Niamieččynie stałasia radyjostancyja «Niamieckaja chvala» (uzhadajma, jakija sprečki išli vakoł movy jaje pieradačaŭ!). Zaraz emocyi ŭlahlisia, i «Niamieckaja chvala» biare interviju ŭ «našaniŭcaŭ» pa-biełarusku.
Hetaja vosień vydałasia ŭ Niamieččynie sapraŭdy biełaruskaj. Našaniŭskija čytańni adbylisia akurat paśla kanferencyi ŭ Vitenberhu, na jakoj razam sabralisia niamieckija i biełaruskija eksperty dy palityki, na pačatak kastryčnika zaplanavany pakaz u Berlinie dy Drezdenie biełaruskich filmaŭ, a taksama vialiki fest biełaruskaj kultury «goodBY» u niamieckaj stalicy, jaki praciahniecca z 6 pa 11 kastryčnika (http://www.festival-good-by.de/).
