Pra miastečka Mir čuŭ kožny jašče sa škoły. Viadoma ž – tam znachodzicca samy znakamity biełaruski zamak. Jaho vyjavy ŭpryhožvajuć usie daviedniki pa historyi i kultury našaj krainy.
Rynkavaja płošča ŭ Miry. Pačatak XX st.
Vulica Kaściolnaja. 20-30 hady.
Vid na zamak. 20-30 hady.
Kniaź Śviatapołk-Mirski za šachmatami.
Adnak zamak – nie adzinaje, čym moža pachvalicca hetaje miastečka. Mir na praciahu stahodździaŭ ŭbiraŭ u siabie ŭsio toje, što adbyvałasia na biełaruskaj ziamli. Hetaje nievialikaje miastečka – jak maleńki adbitak Biełarusi.
Daśledčyki Iryna Machoŭskaja i Iryna Ramanava vyrašyli raskryć unikalnaść i charastvo miastečka Mir nie zusim zvyčajnym sposabam. Jany vydali knihu, składzienuju z uspaminaŭ ab Miry kolišnich jaho žycharoŭ. Taki papularny na Zachadzie styl vusnaj historyi ŭ nas pakul źjaŭlajecca redkaściu. I vielmi škada, bo mienavita dziakujučy žyvym hałasam možna dakładna ŭjavić sabie, jakim było takoje niedalokaje ad nas pa časie i takoje adroznaje pa stylu žyćcio ŭ biełaruskich miastečkach pieršaj pałovy XX stahodździa.
Z knihi možna daviedacca, jak miestačkoŭcy reahavali na pieršaha ŭbačanaha muryna, jakoha pryvioz u Mir kniaź Śviatapołk-Mirski, čamu jany tak mocna nieŭźlubili žonku novaha ŭładalnika zamka i za što ŭźnienavidzieli savieckuju ŭładu. A taksama pra samyja zvyčajnyja momanty žyćcia miastečka, jakija nie adlustravanyja ni ŭ adnoj manahrafii, albo navukovym daśledavańni.
