U mahiloŭskim Śviata-Nikolskim manastyry niečakana znajšli i pierapachavali astanki achviaraŭ stalinskich represijaŭ.
Niadaŭna, pry pachavańni dźviuch siaścior, mahilščyki znajšli ź dziasiatak čarapoŭ i čałaviečyja kostki. U čarapach dakładna vidać dzirki ad kulaŭ i prałomy. U 1930-ja hady ŭ Mikałajeŭskaj carkvie, jakaja źjaŭlajecca centram manastyrskaha kompleksu, była viaźnica.
Reštki pakutnikaŭ pierapachavali razam z adnoŭlenaj trunoju śviatara, jaki słužyŭ u Mikałajeŭskaj carkvie naprykancy XIX stahodździa. Pry pierapachavańni z kaściej vypała savieckaja kapiejka 1936 h.
Pa słovach ihumieńni manastyru Jaŭhienii, adnojčy da ich pryjechaŭ stareča, jaki zachacieŭ na schile hadoŭ pakłanicca miescu svaich pakutaŭ. Jon i raskazaŭ, što ŭ chramie ŭ hady represijaŭ była viaźnica – niabožčykaŭ chavali naŭprost na terytoryi klaštaru kala carkoŭnych ścienaŭ i, navat, u ałtarnaj častcy.
Kali ŭ časie pierabudovy manastyr viarnuli viernikam dy pačałasia praca pa ŭmacavańni padmurku carkvy, kala jahonych ścienaŭ za pieršym razam znajšli čarapy bolš za sotni čałaviek. Tahačasnyja ŭłady paraili pravasłaŭnaj eparchii biaź lišniaha šumu pierapachavać pareštki. U klaštary jość siońnia kaplica pamiaci hetych ludziej. Manaški ličać ich pakutnikami i molacca za supakoj ich dušaŭ.
Fota globus.tut.by
