70 hadoŭ tamu, 26 červienia 1941 hoda, kala vioski Mikałajeva pad Vułaj słužboŭcy NKVD rasstralali kałonu viaźniaŭ Hłybockaj turmy. Žychary Viciebščyny naviedali miesca zahuby biaźvinnych ludziej i ŭparadkavali miemaryjał.
Piensijanierka ź Biešankavič Valancina Hrakun zapisała ŭ susiednich vioskach uspaminy pra masavaje zabojstva.
Jaŭhien Samsonaŭ z Hłybokaha raskazvaje pra historyju turmy ŭ Bieraźvieččy.
Ludzi naviali paradak na miescy rasstrełu.
Ź Minska na miesca trahiedyi pryjechali aktyvisty Biełaruskaj Chryścijanskaj Demakratyi, kab pamalicca za supakoj dušy kožnaha rasstralanaha viaźnia — pavodle roznych źviestak, na ŭźlesku kala vioski Mikałajeva zahinuli ad 800 da 2000 čałaviek.
Piensijanierka Valancina Hrakun ź Biešankavičaŭ i Jaŭhien Samsonaŭ z Hłybokaha kožny paasobku daśledavali akaličnaści hetaj trahiedyi — apytvali
U źniavoleńni ŭ Bieraźvieckaj turmie, što ŭ Hłybokim, byli žychary Hłyboččyny, Miorščyny, Brasłaŭščyny, Pastaŭščyny, pałonnyja žaŭniery Vojska Polskaha, śviatary, moładź, jakaja ŭdzielničała ŭ roznych arhanizacyjach — palityčnych, hramadskich, relihijnych. Usie jany trapili za kraty pa padazreńni ŭ niełajalnaści da savieckich uładaŭ. Zhodna z archiŭnymi dakumientami, u pačatku vajny było pryniataje rašeńnie evakujavać usich viaźniaŭ z zachodnich rehijonaŭ uhłyb SSSR. U kałonie, jakaja vyjšła z Hłybokaha 24 červienia 1941 hoda, bolšaść składali navat nie asudžanyja, a tolki tyja, chto znachodziŭsia pad śledstvam. Dvoje sutak ludziej hnali pa śpiocy bieź ježy i pitva, pakidajučy na darozie trupy — tych, chto źniamohsia i adstavaŭ, rasstrelvali na miescy abo zakołvali štychami.
Kala Vuły kałona trapiła pad fašystoŭski avijanalot, a potym była rasctralanaja turemnym kanvojem, jaki vyrašyŭ nie praciahvać etap. Pachavać zabitych zahadali miascovym viaskoŭcam…
Sakratar CK KP(b) Pancielajmon Panamarenka, jaki vyvučaŭ materyjały spravy pra rasstreł bieraźvieckich viaźniaŭ, pryznaŭ dziejańni kiraŭnika kanvoju słušnymi.
U 1990 hodzie viciebskija aktyvisty ruchu «Martyraloh Biełarusi» ŭstalavali na hetym žałobnym miescy kryž. Paźniej pry dapamozie polskich hramadskich i relihijnych arhanizacyj byŭ uźviedzieny miemaryjał — simvaličnaja kamera z čornymi kratami, brukavanka i doŭhaja bietonnaja plita ŭzdoŭž jaje, jakaja simvalizuje strašny šlach viaźniaŭ, i vysoki kryž.
Miemaryjałam apiakujecca miascovy sielsaviet i hramadskija aktyvisty.
