Viadomy svajoj vykštałconaj nacyjanalnaj stylistykaj
U Biełarusi raspaviadali pra rusałak nie jak pra maładzic z rybinymi chvastami, a jak pra pryhožych dziaŭčatach, aholenych abo apranutych u biełaje adzieńnie, jakija źjaŭlalisia ŭ časie krasavańnia, nalivańnia zbažyny, a źnikali ŭvosień, zimoju.
Rusałki — nie tolki achoŭnicy žyta, jakimi pałochali dziaciej, kab jany nie chadzili taptać paletki. Jany byli ŭvasableńniem samoha pola, jaho žyćciadajnaj siły.(Jakija blizkija słovy — žyta i žyćcio.)
Kali zžynali pole, pamiraŭ i jaho duch. Kab na novaje leta naradzicca iznoŭ. Hetaje niezvyčajna pryhožaje mifałahičnaje ŭjaŭleńnie i ŭvasoblena ŭ klipie. Usie roli ŭ im vykanali śpiavački hurtu «Guda». Rusałku syhrała Volha Tarasievič.
Tradycyjnuju pieśniu «Za horeju kremianeju» apracavaŭ aranžyroŭščyk i kampazitar Siarhiej Voŭk. Vakalistkam (a hurt zazvyčaj śpiavaje tradycyjnyja pieśni, a kapeła) hetym razam dapamahli muzyki Ihar Sacevič i Alaksandr Sapieha (džazavy hurt «Jabłyčnaja harbata»), hitaryst Alaksandr Akulčyk.
Zdymačnaja hrupa na čale z Palinaj Pastušenka zdoleła stvaryć na archaičnuju pieśniu nadzvyčaj sučasny i hustoŭny klip.
«Za horeju kremianeju» — častka «Rusalnaha prajektu», jaki «Guda» raspačała «Rusalnaj fotasiesijaj».
