Siarhiej Darafiejeŭ: Pryvitańnie z Kijeva 7

Prajšoŭ hod. Na kalendary znoŭ 19-ha.

Za hetyja 12 miesiacaŭ u maim žyćci adbyłosia stolki padziejaŭ, što, kali ja pra heta dumaju, dziŭlusia — jak heta ŭsio źmiaściłasia ŭ adzin hod. Jon mianie vielmi źmianiŭ — ja staŭ starejšy na niekalki hadoŭ.

Žyćcio pačałosia spačatku.

Naprykład, u prafiesii daviałosia ŭsio dakazvać, pakazvać i paćviardžać. Kalehi kazali: «Tak, my ciabie viedajem, a hledačy nie viedajuć — idzi i pakažy im». Usie čakana. Ale adna sprava čakać, i zusim inšaja — prajści hetuju darohu samomu. Heta i jość dośvied. I ja jamu vielmi rady.

Ciapier, pa vialikim rachunku, ciažkaści zastalisia zzadu. Jość svaja aŭdytoryja. Pobyt uładkavany. Ale hetaha kancentratu vyprabavańniaŭ chapiła b na niekalki hadoŭ. Tamu

kali pačujecie paradu: «Jedź i pracuj za miažoj», abo sami pra heta čarhovym razam padumajecie, zadajcie sabie pytańnie: «Ci hatovy ja da ŭsiaho taho, što spałučana z pracaj,

 — novyja ludzi, zdymnaja kvatera, inšaja kultura, inšyja tradycyi»? Kali adkažacie «tak», jedźcie. Potym sustreniemsia ŭ Biełarusi. Heta adna historyja. Voś inšaja…

Kahadzie ja rabiŭ dakład u Kijeva-Mahilanskaj akademii na temu «Vobraz Biełarusi va ŭkrainskich ŚMI i jak ukrainskija žurnalisty mohuć dapamahčy biełaruskim». Chaču padzialicca niekatorymi dumkami.

Za hety hod ja pryjšoŭ da vysnovy: sučasnyja ukraincy nie viedajuć pra sučasnuju Biełaruś ničoha.

Čamu? Tamu što pra Biełaruś va Ukrainie mała pišuć i havorać. Čamu? Tamu što ŭkraincy — nacyja samadastatkovaja, u pryvatnaści što da svajho palitykuma. Tut aktyŭnaje palityčnaje žyćcio. A jašče heta, viadoma, nasielnictva — amal 50 miljonaŭ suprać 10 u Biełarusi.

U Biełarusi ŭsio našmat bolš presnaje, a kali i adbyvajecca niešta ŭ hramadska-palityčnym žyćci, to heta nosić pulsujučy charaktar. Pry hetym pryčynna-vynikovaj suviazi ŭ šerahu palityčnych padziej niama. Nie mahu skazać, što ŭ sučasnaj ŭkrainskaj uładzie ja naziraju niejki dakładny ałharytm, ale ŭsio ž choć štości paddajecca prahnazavańniu.

Tut, u Kijevie, na płoščy Pieramohi, kala cyrka, jość paviljon «Biełaruskija pradukty». Na im napisana: «Zroblena ŭ Biełarusi. Jakaść SSSR». Abrevijatura SSSR dakładniej za ŭsio vyznačaje, što takoje Biełaruś dla sučasnych ukraincaŭ. U nas u Biełarusi lubimaje słova ułady — «stabilnaść». Adnojčy ŭ bajnecie nie pamiataju chto vydaŭ nastupnaje vyznačeńnie: «Toje, što ŭ Biełarusi nazyvajuć „stabilnaściu“, — nasamreč saŭkovy zastoj». Da hetych słovaŭ možna stavicca pa-roznamu, ale, dumajecca, jość u ich vialikaja dola praŭdy. Voś vam i «jakaść SSSR».

Ukraincy ličać, što viedajuć biełarusaŭ. Nie, nie viedajuć!

Jak skazaŭ adzin moj dobry kijeŭski znajomy, «pryčyna — jakraz u našaj hieahrafičnaj blizkaści».

U dačynieńni da ŭsiaho taho, što adbyvajecca ciapier u Biełarusi, mianie krychu abnadzieili prostyja słovy adnaho z eks-ministraŭ zamiežnych spravaŭ Ukrainy: «Nie zabyvajcie, što raźvićcio hramadzianskaj supolnaści idzie pa śpirali».

I praŭda, praz takija ž ciažkaści hramadskaha i nacyjanalnaha stanaŭleńnia prajšli ŭ svoj čas Polšča i tady jašče Čechasłavakija. Voś tolki kali ja ŭ junactvie čytaŭ Miłana Kunderu, nikoli nie dumaŭ, što kałabaracyjanizm budzie charakterny i dla majoj Radzimy.

Nie dumaju, što da Tachryra, Majdana, navat da Bałotnaj płoščy Maskvy nam siońnia blizka…chacia, miarkujučy pa tym, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, razumieju — sacyjalny vybuch chutčej blizki, čym daloki. I nijakija chapuny ŭžo nie dapamohuć. Viedajecie, u vieraśni 2004 ludzi ŭ Kijevie pačali paviazvać na haliny drevaŭ aranžavyja stužački. Tady, hledziačy na ich, niechta ździŭlaŭsia, niechta śmiajaŭsia. Majdan byŭ u listapadzie…

Kali ŭ svaich efirach ja źbirajusia zadavać haściam pytańni pra Biełaruś, mnie maje ŭkrainskija kalehi časam kažuć: «Nie treba, hledačy hladzieć nie buduć». «Pačakajcie, — adkazvaju ja, -ale Biełaruś dla Ukrainy — padziejnaja madel. Štości z taho, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, moža paŭtarycca va Ukrainie, dakładniej, užo častkova paŭtarajecca». Mnie kažuć: «A, sapraŭdy, tady treba — pravilna, davaj». Viadoma, treba. Inakš ukraincy buduć nastupać na biełaruskija hrabli.

Jak ukrainskija žurnalisty mohuć dapamahčy svaim biełaruskim kaleham. Pa-mojmu, hałoŭnaja dapamoha — cikavicca tym, što adbyvajecca ŭ Biełarusi. Jašče raz kažu: Biełaruś dla Ukrainy — padziejnaja madel.

Važnymi źjaŭlajucca kadravyja kamunikacyi. Ja źbiraju vakoł siabie zacikaŭlenych ukrainskich žurnalistaŭ i zamožnych ludziej (miecenataŭ). Sioje-toje prydumaŭ… Pakul skažu litaralna paru słovaŭ — heta buduć stažyroŭki ŭ Kijevie dla maładych biełaruskich žurnalistaŭ: ekskursii na telekanały, radyjostancyi i ŭ drukavanyja ŚMI, a taksama majstar-kłasy. Jany buduć atrymlivać vopyt. U ich rozny bekhraŭnd — heta vydatna i dla ŭkraincaŭ, i dla biełarusaŭ. U vyniku my atrymajem aktyvizacyju infarmacyjnaha supracoŭnictva i žurnalisckaha kadravaha abmienu pamiž našymi krainami. Kali biazvyłazna siadzieć u Minsku, hetaja ahitrža raźjeść usie mazhi i zabje prafiesijny azart.

I apošniaje. Prynamsi ŭ razmovach usio bolš ukrainskich žurnalistaŭ hatovyja dasyłać svaje materyjały, u jakich choć by radkom zhadvajecca Biełaruś i jaje prablemy, u niezaležnyja biełaruskija internet-miedyi.

Tak što my robimsia jašče bližejšymi.

Siarhiej Darafiejeŭ, Salidarnaść

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH