«Рускі вырываецца за мяжу ў нейкім ап’яненні — сэрца насцеж, язык развязаны, — прускі жандарм у Лаўцагене нам здаецца чалавекам, Кенігсберг — вольным горадам».Менавіта так яшчэ ў ХІХ стагоддзі рускі філосаф Аляксандр Герцэн апісваў паводзіны сваіх суайчыннікаў за мяжой.
Прайшло амаль 200 год, але ж расейцаў сёння цяжка назваць ідэальнымі турыстамі. З тых ці іншых прычынаў іх лёгка пазнаюць у розных кутках свету.
Вядома, «мае манета і той бок, і гэты»: у Расеі жыве шмат інтэлігентных і прыемных людзей, якія самі не разумеюць сваіх землякоў кшталту тых, што крычаць:
Нядаўна я наведаў хакейны матч: мінскае «Дынама» прымала адзін з наймацнейшых клюбаў КХЛ. Яшчэ да пачатку гульні я трапіў у сітуацыю, якая цалкам мяне шакавала.
Два аматары хакея ў швэдрах расійскага клуба прапанавалі мне за 500 іхніх рублёў спець гімн Расеі (маўляў, выЦі б рызыкнулі яны так запытацца ў Рызе, Вільні ці Кіеве? Здаецца, што нет.браты-беларусы ўсе ведаеце наш «Союз нерушимых.«). Хлопцы чакалі, што абарыген кінецца на іх купюру і трымалі напагатове сваю мабільную прыладу, каб зрабіць цікавы ролік. Я далікатна адмовіў і даў зразумець, што такія прапановы лепш рабіць на сваёй Радзіме.
У нашай краіне расейцы адчуваюць сябе найвальней.Як маеш тут грошы — рабі што хочаш. Хто з нас не бачыў машын з расійскімі нумарамі на бруку каля ГУМа? Хто не чытаў пра жаданне збудаваць хмарачос замест
Але ж як беларусы ставяцца да турыстаў з «Мы запыталі жыхароў сталіцы сінявокай: «Як вы ставіцеся да турыстаў з Расеі? Ці адрозніваюцца яны чымсьці ад нас?». Адказы былі наступныя.краіны-суседкі» ? Каб гэта высвятліць, «Наша Ніва» зладзіла невялічкае «апытаннечка».
— Вядома адрозніваюцца, мы больш еўрапейская краіна.
— Гістарычна склалася так, што мы павінны любіць такіх турыстаў. Правільна гэта ці не — не ведаю.
— Адрозненні ёсць, але невялікія. Мы амаль што аднолькавыя па менталітэце.
— Я большую частку жыцця пражыў у Віцебску. Туды прыязджае шмат расейцаў — граніца побач. Стаўлюся да іх вельмі добра, як да беларусаў.
— Я не люблю нахабства і «пантоў», таму не вельмі добра. Але ж сярод іх ёсць добрыя і прыемныя людзі.
— У мяне шмат знаёмых з Піцера, дык яны да нас падобныя: такія ж культурныя і сціплыя.
— Стаўлюся станоўча
— Іх тут апошні час зашмат. Асабліва ў казіно. Я, шчыра кажучы, больш турыстаў з Еўропы люблю пабачыць.
— Грошай шмат, а культуры няма.
— Пытанне з нагоды угодак паўстання? Не ведаю: моладзь прыемная, нічым ад нас не адрозніваюцца.
— Не вельмі добра: працую афіцыянткай у кавярні ў цэнтры. Шмат пакідаюць «на гарбату», але ж паводзяць сябе агідна.
Асабліва мне прыемна бачыць розных турыстаў на вуліцах Мінска. Усё адно: ці гэта французы каля праваслаўнай Катэдры, ці гэта расейцы каля Чырвонага касцёла. Але ж пры гэтым, хацелася каб усе памяталі пра залатое правіла турыста, якое 3 мая 2012 года нагадала ўпраўленне Дзяржаўтаінспекцыі МУС Беларусі ў сваім звароце да расейскіх кіроўцаў на нашых дарогах: «Адчувайце сябе як дома, але не забывайце, што вы ў гасцях».
