«Ojča Maksimie, navošta vy pajšli na hetuju vajnu?» List minskamu protadyjakanu Łohvinavu, jaki zapisaŭsia na front za Rasiju, ad jaho prychadžanki
Učora stała viadoma, što protadyjakan Maksim Łohvinaŭ ź minskaha Śviata-Pietra-Paŭłaŭskaha sabora pajšoŭ dobraachvotnikam na front za rasijskuju ŭładu. Jaho byłaja prychadžanka dasłała list u Redakcyju, jaki chacieła b adrasavać protadyjakanu.
Protadyjakan Maksim Łohvinaŭ
«Vitaju, ajča Maksimie.
Daŭno nie bačylisia, a škada. Abniała b vas z radaściu, voś ščyra. Navat niahledziačy na toje, što ciapier my z vami pa roznyja baki barykad — ci navat, strašna skazać, pa roznyja baki frontu.
Dumała pra toje, kab kryšku bolš raspavieści pra siabie ŭ hetym liście, ale naŭrad ci heta treba. Upeŭnienaja: šmat z taho, što žadaju vam skazać, vam paviedamili b i inšyja prychadžanie, hałoŭnaje — kab znachodzilisia siły i žadańnie ich pačuć.
Pračytała ŭčora, što vy pajšli na front za rasijskuju ŭładu. Nie adrazu razabrałasia ŭ svaich pačućciach na hety kont. Nie mahu skazać, što adčuvaju niejkaje rasčaravańnie, bo za čas sa žniŭnia 2020-ha my ŭsie stali macniejšyja i raźbić nam serca nie tak prosta. Dakładna adčuvaju da vas luboŭ, jak i tady, jak kali my pryčaščalisia z adnoj Čašy i malilisia z vami razam. Pamiatajecie, jak u pasłańni apostała Paŭła da Karynfian? «Luboŭ nikoli nie źniknie, kali navat praroctvy źniknuć, kali movy zmoŭknuć, kali viedańnie źniščycca». Voś i tut tak.
Ja vieru, što vy — dobry čałaviek. Mnie blizkaja dumka bułhakaŭskaha Ješua pra toje, što ŭsie ludzi dobryja, złych ludziej niama na śviecie. Nikoli nie bačyła z vašaha boku prajaŭ niejkich niedastojnych pačućciaŭ, za vyklučeńniem mo staŭleńnia da pavažanaj Natalli Vasilevič. Bačyła vas zdolnym na niejkuju dabryniu, što chavałasia za vašaj brutalnaj źniešnaściu i pavodzinami.
Ja spadziajusia, i ciapier jana dapamoža vam mianie pačuć.
Ajciec Maksim, navošta vy pajšli na hetuju vajnu? Viedajučy vas, napeŭna, heta byŭ hołas serca. Ale hetaja vajna, hety kanflikt, jaki pačaŭsia jašče da lutaha 2022 hoda, prynosić bol nie tolki rasijanam, ale i ŭkraincam, i čamu vaša serca ich nie čuje?
Ja nie budu spasyłacca na niejkija kankretnyja historyi, na ličby zahinułych, bo vy, napeŭna, nazaviacie ich fejkami (darujcie, kali nie tak). Ale, jak chryścijanin, vy nie možacie być za vajnu, za śmierć, za ślozy, za toje, kab maci chavali dziaciej, za toje, kab ludzi zabivali adzin adnaho, ja nie mahu pavieryć u toje, što vy za heta.
Va Ukrainie, ajciec Maksim, našy braty i siostry, i kali jany nie chodziać u chramy Maskoŭskaha patryjarchatu, jany nie pierastajuć być našymi bratami i siostrami, chiba nie?
Bracie moj u Chryście, my razam malilisia i pryčaščalisia, dyk čamu ž my adčuvajem heta nastolki pa-roznamu? Što z nami zdaryłasia? Vieru, što bol razryvaje i vaša serca, ale čamu ž vy hetym svaim krokam błasłavili vajnu?
Ajciec Maksim, navošta hetaja vajna? Vy možacie skazać samomu sabie, za što vy zmahajeciesia? Za žycharoŭ Danbasa? Za honar Rasii? Za toje, kab NATA nie pasunułasia bližej da Rasii?
Ci za niešta jašče? Nie budu kazać pra svajo staŭleńnie da hetych metaŭ, bo vy mianie nie pačujecie, nie žadaju pa hetaj ža pryčynie pryvodzić niejkija racyjanalnyja arhumienty, jakich u mianie bahata. Chutčej, źviarnusia da chryścijanskaha ŭ vašaj dušy, bo kožnaja duša — chryścijanka. I zapytaju: jakija takija mety, navat samyja dobryja, apraŭdvajuć vajnu? Jak kazaŭ Chrystos, dreva paznajecca pa pładach, a jakija płady ŭ taho, što robić va Ukrainie Rasija?
A jašče, ajciec Maksim, ja hutaryła ź niekatorymi vašymi suajčyńnikami, rasijanami. Viedajecie, u Rasii chapaje tych, kamu nie padabajecca hetaja vajna, jany jaje nie chacieli. Dumajecie, kožny rasijanin hatovy pajści na front, kab adstojvać — jak vam moža padacca — svajo prava žyć u miry? Ani! Šmat dla kaho hetaja vajna — chutčej pieradzieł majomaści pamiž aliharchami, a jašče — pieraškoda na adčajnaj sprobie budavać svajo žyćcio.
Nie, ajciec Maksim, nie pieravodźcie strełki na ZŠA i Jeŭropu. Viedaju, što tam jość svaje prablemy, ale ciapier my kažam pra naš los i pra naša žyćcio, pra toje, za što nam adkazvać pierad Boham. Jak pa mnie, važniej za heta i za našych bližnich ničoha być nie moža, niezdarma ž Boh pastaviŭ nas u hetyja abstaviny.
Maju čysta techničnaje pytańnie. Nieviadoma, jakuju kankretna rolu vy vykonvajecie na froncie — ci vajujecie, ci vy tam tolki vajskovy kliryk. Kali pajechali na front praz vajenkamat, to naŭrad ci ŭ jakaści kliryka, chacia budu spadziavacca na inšaje.
Ale zhadvaju, što kanony nie tak prosta staviacca da tych, chto vajuje. Kali dakładniej, to 13-je praviła śviaciciela Vasila Vialikaha kaža: «Zabojstva na vajnie ajcy našy nie ličyli za zabojstva, darujučy, jak mnie zdajecca, zastupnikam cnoty i nabožnaści. Ale, moža być, było b dobra parekamiendavać, kab jany, jak tyja, chto majuć niačystyja ruki, try hady ŭtrymlivalisia ad pryłučeńnia tolki Śviatych Tajnaŭ». Praściej kažučy, heta adłučeńnie ad Pryčaścia na try hady. A vy słužycie ŭ Minsku na Vialikdzień i budziecie, jak i ŭsie kliryki, pryčaščacca na vielikodnaj liturhii, chiba nie?
Tak dziŭna, ajciec Maksim, ja pišu vam hety list u Strasnuju Piatnicu — dzień, kali raśpiali Chrysta, samy sumny i ciažki dzień u carkoŭnym kalendary. Vidać, jość u hetym niejki sens — my ž z vami viedajem, što ŭ Boha ničoha nie byvaje prosta tak. Pa-mojmu, my ŭsie ŭ apošnija niekalki hadoŭ raśpinajem Chrysta, vam tak nie zdajecca?
Kožnaja naša Strasnaja Piatnica prachodzić z pradčuvańniem Vialikdnia, kali Chrystos pieramahaje śmierć, luboŭ i žyćcio pieramahajuć śmierć. Dźvie tysiačy hadoŭ tamu, kali raśpiali Chrysta, hetaha pradčuvańnia jašče nie było, ale Vialikdzień usio roŭna pryjšoŭ, chacia jaho i nie čakali.
Vieru, što tak budzie i ciapier, i za samymi ciomnymi časami pryjdzie pieramoha lubovi i žyćcia — chočacie vy taho ci nie, ale pryjdzie jana jak pieramoha Ukrainy. Ja žadaju vam pabačyć jaje na svaje vočy (a da taho času nie zabivać svaich bratoŭ i siaścior i nie dapamahać u hetym zabojstvie inšym).
Žadaju vam pabačyć śviet, dzie nie dumajuć pra vorahaŭ z Zachadu ci Uschodu, a budujuć svajo žyćcio, dzie zamiest turmaŭ stvarajuć rakiety na Mars i leki ad śmiarotnych chvarobaŭ, dzie palitviazień, jakoha vy ciapier možacie ličyć apošnim terarystam, razam z vami budzie stajać na Liturhii i malicca «Uźlubim adzin adnaho, kab u adzinadumnaści vyznavać Ajca, i Syna, i Śviatoha Ducha». Dzie nie budzie bolš bolu i strełaŭ, bo Chrystos siarod nas.
I jość, i budzie».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆProtadyjakan minskaha Pietra-Paŭłaŭskaha sabora pajšoŭ vajavać za Rasiju. Vienijamin błasłaviŭ
«Nie treba ŭsich sabak viešać na Stalina» — śviatary ab pravasłaŭnym feście na «Linii Stalina»
