Kadry, jakija ciažka sabie było ŭjavić hadoŭ dziesiać tamu: Alaksandar Łukašenka ŭ kampanii z prezydentami Niamieččyny i Aŭstryi adkryvajuć memaryjał u Traściancy. Pryčym słova «Traścianiec» na vialikaj šyldzie napisana biełaruskaj łacinkaj. Jak byccam Biełaruś stała respektabelnaj krainaj, pierastała być dyktaturaj i eŭrapiejskim pudziłam z cenzuraj, palitviaźniami i butaforyjaj zamiest vybaraŭ.
Fota: TUT.BY
Heta na dadzieny momant, biezumoŭna, najvialikšy symbaličny tryjumf łukašenkaŭskaj dyplamatyi apošnich hadoŭ, niahledziačy na toje, što kiraŭnikam Polščy i Izraila, taksama zaprošanym na mierapryjemstva, chapiła duchu nie pryjechać.
Niamiecki i aŭstryjski kiraŭniki pryjechali na mierapryjemstva ŭ Traścianiec jak spadkajemcy Niamieččyny 1940-ch, to bok zaviedama dziela žesta pakajańnia i žałoby. Taki kantekst vidavočna rabiŭ składanaj krytyku na adras prymajučaha boku, pahatoŭ zvažajučy na rolu «Vialikaj Ajčynnaj vajny» i ŭsiaho ź joju źviazanaha ŭ aficyjnaj idealohii biełaruskaha režymu i ŭ sfarmavanaj hetaj idealohijaj hramadzkaj dumcy Biełarusi.
Tamu, ušanoŭvajučy achviaraŭ nacystoŭskaj dyktatury 75-hadovaj daŭniny, Štajnmajer i Van der Belen akazali padtrymku dyktatury sučasnaj.
Ničoha nie źmianiłasia b dla tych, chto lažyć u Traściancy, kali b zamiest dvuch bundes-prezydentaŭ u cyrymonii ŭdzielničali ministry zamiežnych spravaŭ ci navat prosta ambasadary. Ale ŭ takim vypadku, moža, i memaryjału b nie było.
Štajnmajer kaža pra «ruku prymireńnia», jakuju Łukašenka nibyta praciahnuŭ Zachadu. U čym heta prajaviłasia, skazać ciažka, bo Biełaruś nie demanstruje absalutna anijakaha prahresu z pravami čałavieka i demakratyjaj — navat śmiarotnyja pakarańni praciahvajuć vynosicca.
Asobnaje pytańnie, nakolki ŭvohule maralna adkryvać memaryjał achviaram nacyzmu razam z čałaviekam, jaki viadomy publičnymi antysemickimi i hamafobnymi zajavami, a taksama znakamitym vykazvańniem pra Adolfa Hitlera jak vybitnaha dziaržaŭnaha kiraŭnika.
Paralelna z hetym, pavodle palityka Ihara Lalkova, pry arhanizacyi memaryjała ŭ Traściancy ŭłady źniščyli kryž pamiaci ksiandza Vincenta Hadleŭskaha — biełaruskaha niezaležnika, adnaho ź lidaraŭ Biełaruskaj Chryścijanskaj Demakratyi i Biełaruskaj Niezaležnickaj Partyi, zabitaha nacystami ŭ Traściancy. Važny štrych da aficyjnaha staŭleńnia da pamiaci achviaraŭ tatalitaryzmaŭ minułaha stahodździa.
Na nastupny dzień paśla taho, jak Štajnmajer i Van der Belen cisnuli ruku Łukašenku, pa roznych farmalnych nahodach aryštavanyja aktyŭnyja ŭdzielniki abarony Kurapataŭ. Niekatoryja ź ich atrymali pa dziesiać sutak aryštu. Ułada, vidavočna, čakała adjezdu vysokich zamiežnych haścioŭ, kab dazvolić sabie represiŭnyja miery suprać ludziej, jakija pratestujuć suprać čarhovaha zhańbavańnia inšaha miesca masavaha zabojstva biaźvinnych ludziej, jakoje, u adroźnieńnie ad Traścianca, uładami ihnarujecca.
Kurapaty nia ŭpisvajucca ŭ aficyjnuju mitalohiju vakoł taho času, bo zabojcami tam byli savieckija specsłužby. Traścianiec taksama nia ŭpisvajecca, bo tam achviarami byli habrei. Ale hałoŭnaje adroźnieńnie Traścianca ad Kurapataŭ u tym, što na Traściancy ŭłady mohuć zarabić vonkavapalityčnych bałaŭ, a na Kurapatach — nie.
Usio mierapryjemstva ŭ Traściancy, vidavočna, mieła vyklučna vonkavapalityčnyja mety, vyklučna mety pryciahnuć u Biełaruś prezydentaŭ Niamieččyny i Aŭstryi dziela lehitymizacyi biełaruskaha aŭtarytarnaha režymu.
Achviary ž Kurapataŭ patrebnyja tolki biełarusam. I, vidavočna, nie patrebnyja Alaksandru Łukašenku.
Dyplamatyju aficyjnaha Mienska možna sapraŭdy pavinšavać: spačatku «Minski dyjałoh» z udziełam kiraŭnictva ABSE i biez udziełu biełaruskaj apazycyi, ciapier — pieršy ŭ historyi vizyt pieršych asobaŭ Niamieččyny i Aŭstryi, dzie pravy čałavieka i demakratyja ŭ Biełarusi jaŭna byli nie hałoŭnym punktam na paradku dnia. I treba ŭśviedamlać, što ŭsie hetyja pośpiechi majuć na svajoj mecie ŭ pieršuju čarhu ŭmacavańnie dyktatury i praciahnieńnie jejnaha žyćcia. Karysnaść dla biełaruskaj dziaržaŭnaści tut apošni pryjarytet abo ŭvohule pabočny efekt.
