Fota Siarhieja Hudzilina
U biełaruskich haradach, haradskich pasiołkach, ahraharadkach i vioskach čysta. Usio padmieciena i padfarbavana. Hetaja «čyścinia» stała brendam krainy.
Na pieršy pohlad, pryjemna hlanuć na čystyja i akuratnyja vulicy haradoŭ. Ale kali zadumacca nad źjavaj hłybiej…
Dziaržaŭnaje kiravańnie maje šmat zadač. Padtrymańnie infrastruktury i dobraŭparadkavańnie — adna ź ich. Jość inšaja — zabieśpiačeńnie mahčymaści dla funkcyjanavańnia ekanomiki, dla stvareńnia pracoŭnych miescaŭ.
Voś ź pieršaj u nas usio adnosna niabłaha. A što z druhoj? Čynoŭniki nie mohuć dać rady z rujnavańniem ekanomiki rehijonaŭ. Staryja vytvorčaści bankrutujuć, novyja nie stvarajucca. Moładź biažyć z rehijonaŭ. Nasielnictva skaračajecca. Zrešty, skaračeńnie pracazdolnaha nasielnictva ŭ rehijonach — heta «padarunak» dla miascovych administracyj. Inačaj jany sutyknulisia b sa strašennym uzroŭniem biespracoŭja.
Stvaryć umovy dla funkcyjanavańnia haspadarki, dla pradprymalnictva, fiermierstva, dla prychodu zamiežnych inviestycyj — niepasilnaja zadača dla postsavieckaj biełaruskaj sistemy, asabliva ŭ pravincyi. Ni zdolnaści, ni ŭzrovień kampietencyj, ni ŭzrovień kruhahladu, asabistaha raźvićcia i hramadzianskaj śviadomaści čynoŭnikaŭ nie dazvalajuć dać rady hetaj zadačy.
Tamu jany biaruć sabie zadačy lahčejšyja. Zabiaśpiečvajuć padmiatańnie vulic i vysadžvańnie kvietak. Patrabujuć ad sielsavietaŭ i arhanizacyj, kab była pakošanaja trava na zamacavanych za imi terytoryjach.
Stvarajecca ŭražańnie, što hetaj uvahaj da stvareńnia čystaha i akuratnaha fasadu jany sprabujuć kampiensavać pierad saboj i nasielnictvam niazdolnaść vyrašyć fundamientalnyja zadačy, jakija siońnia maje dziaržava ŭ rehijonach. «My nie možam dać vam pracoŭnyja miescy, ale možam pasadzić kvietki i pafarbavać bardziury», — takaja ciapier prahrama dziejańnia ŭłady ŭ pravincyi.
A na čysta vymiecienych vulicach tym časam usio mieniej ludziej. A ŭ ahraharadkach usio mienš pracazdolnych ludziej. A ŭ vioskach, dzie abkošanyja ŭzbočyny i niama pavalenych płatoŭ, chutka pamruć apošnija staryja. A vałavy rehijanalny pradukt nie raście, i padatkovyja pastupleńni ŭ miascovyja biudžety skaračajucca.
Nielha aceńvać pracu miascovych uładaŭ pa vysadžvańni kvietak i padmiatańni vulic. Heta ŭsio pryhoža vyhladaje, ale rehijonam dapamoža nie bolej čym niabožčyku kadziła.
