Lubovi Budkievič było 65 hadoŭ. Raniej jana pracavała hałoŭnym ekanamistam na AAT «Biełaviežski» ŭ Kamianieckim rajonie, ale apošnim časam była na piensii.
Žančynie stała kiepska jašče ŭ kancy sakavika. Z1 sakavika z aciokam lohkich jaje zabrali ŭ Kamianieckuju rajonnuju balnicu. A 15 krasavika pieraviali ŭ Brest. Spačatku ŭ pulmanałahičnaje adździaleńnie, a potym — u reanimacyju. Nie stała spadaryni Budkievič 1 maja. Pra heta «NN» raskazaŭ jaje muž Ivan.
«U zaklučeńni ab śmierci napisana «nyračnaja niedastatkovaść» i «pnieŭmanija», — kaža Ivan Ivanavič. — Kali ŭžo jaje zabrali z Bresta, to pazvanili i skazali, što test na karanavirus byŭ stanoŭčy. Zahadali adrazu vieźci na mohiłki, dadomu navat nichto zavoziŭ… Usich, chto vioz cieła, adpravili na samaizalacyju na dva tydni, navat kiroŭcu. Učora pryjazdžali, brali mazki. Heta dobra, što dom pryvatny, to možna na vulicu vyjści, pavietram padychać».
«Ja nie budu śćviardžać: byŭ tam karanavirus ci nie było. Kažu tolki pra toje, što mnie skazali pa telefonie. Ja padpisaŭ u morhu, što pretenzij nie maju. Čałavieka heta ŭžo nie viernie», — kaža mužčyna. Jon nie ŭjaŭlaje, dzie jahonaja žonka mahła zarazicca COVID-19.
«Byli chraničnyja zachvorvańni, ale navošta ich ahučvać», — kaža Ivan Budkievič. U šlubie jany pražyli 36 hadoŭ.
