Siońnia ja raptam pačaŭ čuć ad roznych ludziej pra toje, što va ŭsich našych biedach vinavataja Cichanoŭskaja (abo Babaryka, abo Capkała, abo «eti nievierojatnyje»). Nikoli b nie ździviŭsia, kali b pačuŭ takija słovy ad amataraŭ «Masandry» ci ad prychilnikaŭ Azaronka i STB. Ale čuju heta ad ludziej, jakija byccam by i adekvatnyja, i razumnyja, i hvałt ź biezzakońniem nie padtrymlivajuć, piša Viktar Małyščyc.
Ach, jak ža ŭzdychajuć hetyja ludzi pa tym, što było! Jak cudoŭna na 100-hodździe BNR možna było machać ściahami ŭ centry Minska! Jak raźvivałasia naša IT-śfiera, jakija cikavyja startapy źjaŭlalisia štohod! A jakimi žyvymi stali za apošnija hady centry našych haradoŭ — z muzykami, barami-kaviarniami, art-prajektami! Jakija fiestyvali ładzilisia paŭsiul! A potym vy vyjšli machać svaimi ściahami — i adčynili skryniu Pandory, pasiejaŭšy pa ŭsioj Biełarusi nianaviść z abodvuch bakoŭ.
Tak, my niejak pryzvyčailisia žyć, byccam by Łukašenki niama. Ale kali navat nam i ŭdavałasia tak žyć, praciahvacca hetaja iluzija biaskonca nijak nie mahła. Heta jak z rakavaj puchlinaj, pra jakuju z usich sił pastaralisia zabyć: možna časam pražyć bieź lačeńnia niekalki ščaślivych hadoŭ, ale potym u adzin dzień bac — i ŭ vas čaćviortaja stadyja ź mietastazami pa ŭsim ciele.
Toje, što my ŭbačyli letam 2020-ha i było momantam, kali chvaroba vyrvałasia na volu i pierastała być kantralavanaj. Heta spravakavała Cichanoŭskaja? Nie. Kali spadarynia Śviatłana jašče smažyła katlety na kuchni, mietastazy ŭžo pažyrali Paŭła Sieviarynca, Mikołu Statkieviča, Siarhieja Cichanoŭskaha, Viktara Babaryku i šmat inšych hodnych ludziej, jakija nie prapahandavali ani hvałtu, ani vajny, a tolki žadali spraviadlivaści i sumlennaści. I navat u žniŭni «eti nievierojatnyje» nie raźbili anivodnaj vitryny, nie zakidali nikoha kaktejlami Mołatava, a prosta vyjšli z kvietkami i ściahami. Dyk chto tam raspačaŭ nianaviść i chto ŭ hetym vinavaty?
Sa ślozkami ciapier uspaminajecie časy śviatkavańnia BNR-100? A zabyli, jak tych, chto vychodziŭ za ačapleńnie sa ściaham u rukach, adrazu pakavali ŭ busiki? Heta Cichanoŭskaja zahadała pakavać? I heta Cichanoŭskaja zabaraniła śviatkavańnie ŭ 2019 hodzie?
Płačacie pa ajcišačcy? Dyk heta Cichanoŭskaja pačała hramić PandaDoc kryminalnymi spravami tolki za žadańnie dapamahčy byłym siłavikam? Heta jana rehularna vyrubała internet pa ŭsioj Biełarusi? Źniščyła kraŭdfandynh? Prymusiła dziasiatki kampanij uciakać ź Biełarusi ŭ susiednija krainy?
Ach, napeŭna, sumujecie pa viasiołych i šumnych vulicach haradoŭ, jakija pieratvarajucca ciapier pa vychodnych u vielmi niebiaśpiečnyja miescy? Dyk jakraz u žniŭni «eti nievierojatnyje» i zrabili vulicy «nievierojatnymi». Uspomnicie, kolki tady było śvietłych emocyj na tvarach, jak radavalisia ŭsie pieramienam u horadzie, jak śpiavali na kožnym rahu muzyki, a nieznajomyja ludzi daryli ŭsim kvietki? U tyja viečary płošča Niezaležnaści narešcie była žyvoj i takoj, jakoj pavinna być lubaja centralnaja płošča jeŭrapiejskaha horada. Heta, moža być, Cichanoŭskaja zabaraniła chadzić z kvietkami ŭ rukach? Heta jana siońnia zabirała na sutki tych, chto ŭpryhožvaŭ jalinki ŭ svaich dvarach abo piŭ harbatu?
Kali kahości bjuć — vinavaty ŭ pieršuju čarhu toj, chto bje. Kali zabivajuć — vinavaty toj, chto nacisnuŭ kurok. Kali ŭsio navokał niasiecca ŭ biezdań dyktatury — vina nie na tych, chto chacieŭ žyć pa zakonach. Svaje ž stakholmskija sindromy zasuńcie kudy-niebudź pahłybiej.
