U nas z Andrejem siońnia pieršaje dziesiacihodździe šlubu. Damovilisia pačać sinchronnaje śviatkavańnie ab 11-j, u čas rośpisu.
Letaś u hety dzień i čas jamu narešcie (paśla 13 dzion na Akreścina) pradjavili abvinavačańnie ŭ spłacie kamunałki pa niapravilnych taryfach (cikava budzie pasłuchać ź pieršych vusnaŭ, jak heta adbyvałasia; pa apoviedach sukamiernikaŭ, Andrej tady ad tempieratury i kašlu ledź chadziŭ i siadzieŭ).
Nazaŭtra jaho pieraviali na Vaładarku (o, jak ja tady ciešyłasia, što mahu pieradać pieradaču! i dahetul udziačnaja miedčastcy, što jamu dali łožak, matrac i padušku, što jon zmoh adlažacca, što jaho adkačali). I pačaŭsia naš marafon.
Na hetaj fotcy jon kataje mianie na łodcy — viazie ŭ zaraści čarotu hladzieć nyrkoŭ. Ja na druhim miesiacy ciažarnaści, mianie ŭvieś čas padtašnivaje, i voś Andrej štoviečar prydumlaje nam paśla pracy ŭsiakija radaści i adŭlačeńni.
U toj dzień, pomniu, apisvaju ja ŭ biblijatecy Jevanhielle ChVII stahodździa, a Andrej piša, maŭlaŭ, prydumaŭ nam pryhodu na viečar. I ja radasnaja kuplaju pa darozie zapakavanyja buterbrody ŭ Biełsajuzdruku (hetakija ž, jak u Vilni na vakzale, takaja ŭ mianie pryjemnaja asacyjacyja). Adčyniajem u mašynie vokny, kab ja pieražyła pajezdku, i vypraŭlajemsia.
Siońnia čytała našy pierapiski minułych hadoŭ. Z tydniovaj kanfierencyi ŭ Olštyn pišu, jak sumuju. Jon piša, jak sumuje. A prajšło dva dni. Jak my pieražyli hety hod i dva tydni?..
Samym ciažkim siońnia zdajecca hod bieź fizičnaha kantaktu. Kali Andreja zabirali z domu hod tamu, my pacałavalisia, i ja nie mahła ŭjavić, što nastupny hod ja navat nie zmahu da jaho dakranucca. Ja nie mahu sfarmulavać, čamu heta tak važna, ale biez dotykaŭ vielmi ciažka.
Usie sustrečy za hety hod byli praz škło. Adziny raz, kali miž nami było nie škło, a pavietra — sud. Prachodziačy mima kletki, ja ŭśmichałasia, pasyłała pavietranyja pacałunki, havaryła słovy lubovi. Ciapier dumaju: čamu nie prasunuła ruku, čamu nie dakranułasia!.. Heta nielha rabić, ale prykra, što mnie navat nie pryjšło heta ŭ hałavu!
Moj apošni dotyk da muža — 8 lipienia 2021 hoda. Dy i tady — śviadomaść nie dapuskała, što rasstańnie moža tak zaciahnucca. Było horača, Andrej byŭ uvieś mokry, ja pryniesła sa spalni majku pieraapranucca. Kaniečnie, kab my viedali, što napieradzie, stajali b u abdymku ŭvieś čas, pakul džentelmieny afarmlali vyniki svajho vizitu.
Sumuju pa dotykach i sumuju pa adčuvańni ščaścia, kali my razam i kali razam z usiaho śmiajomsia.
Ale mienavita ŭspamin pra heta adčuvańnie i daje pakul siły pieražyvać hetyja piakielnyja vyprabavańni, heta rasstańnie.
Što pisać pra Andreja. Ja ŭžo pisała: ja strašenna ščaślivy čałaviek, i tryccać hadoŭ svajho žyćcia žyvu ŭ hetym ščaści bieśpieraryŭna. U hetym zasłuha baćkoŭ i apošnija dziesiać hadoŭ — Andreja.
Andrej fantastyčny. Kali b jon nie byŭ maim mužam, ja b chacieła i šukała takoha. Niadaŭna padumała, što bajusia i nie chaču pamirać nie tamu, što bajusia śmierci, a tamu, što nie chaču, kab heta naša viasiołaje ščaście niekali kančałasia.
(Zamiest dotykaŭ u nas listy, fota i ŭspaminy. Andrej siońnia, napeŭna, hladzić na mianie takuju, viasnovuju, na fotcy z našym abrykosikam, jaki sioleta ŭpieršyniu ćviŭ.)
voś tak - u 3 słovach pa sutnaści ŭsio žyćcio čałaviečaje...