Novy, 47-y, numar «Dziejasłova» — tamu, chto lubić čarhavać tvory ajčynnaj litaratury ź jaskravymi ŭzorami zamiežnaj. Reč u tym, što hetym numaram na staronkach «Dziejasłova» haściuje časopis pierakładnoj litaratury «PrajdziŚviet», jaki pakul što nie maje ŭłasnaj papiarovaj viersii. Tamu tut vialikaja padborka zamiežnaj paezii — tvory Fernandu Pesoa, Ałbertu Kaejru, Bahdana-Ihara Antonyča, Kšyštafa Kamila Bačyńskaha. Prezient dla amataraŭ mistyki — apaviadańni kłasikaŭ chorar-žanra Filipsa Łaŭkrafta i Maksa Birbama.
Nieprajdziśvietaŭskaja častka «Dziejasłova» taksama publikuje pierakład, ale tvoraŭ ajčynnaj litaratury. Jak tak? A voś tak: pierakłady apaviadańniaŭ ab Minsku 80-ch rasiejskamoŭnaha prazaika Paŭła Ancipava.
Jašče ŭ numary: zakančeńnie dziorzkaj dramy Uładzimira Niaklajeva «Armahiedon», paetyčnyja padborki Darji Lis i Vasila Žukoviča.
«Dziejasłoŭ» praciahvaje adznačać 100-hadovy jubilej Łarysy Hienijuš. Padborku nieviadomych vieršaŭ paetki papiaredničaje ese hienijušaznaŭca paeta Michasia Ckobły.
Smačnaj višańkaj pry kancy numara — zaŭsiodny ahlad knižnych navinak.
