U Muzyčnym teatry — čarhovaja jarkaja padzieja.
Alaksandr Anisimaŭ.
Aksana Vołkava. Centr
U Teatry opiery i baleta ŭsio dziełavita: byłyja ministerskija čynoŭniki ŭ kiroŭnych kresłach, pryjezdžy hałoŭny režysior i hałoŭny dyryžor (abodva biez charyzmy), dyscyplina, paradak, usie premjery vypuskajucca ŭ naležny termin. Ich zaprasili i skazali: «Zrabicie nam pryhoža!» Voś jany i robiać… prafiesijna, ale biez natchnieńnia. Ničoha asabistaha — prosta praca.U Muzyčnym teatry jość zapał i žadańnie sprabavać siły ŭ roznych žanrach.
Ciapier Muzyčny teatr žyvie jak by ŭ dvuch časavych vymiareńniach. Z adnaho boku, adbyvajucca pastanoŭki, zakładzienyja ŭ płan jašče byłym hałoŭnym režysioram Isajevym. Časam heta ŭdajecca («Adnojčy ŭ Čykaha» ŭ pastanoŭcy Susany Cyruk), časam całkam pravalna («Maja žonka iłhuńnia»).
Ale i pośpiechi, i parazy dakazvajuć adno:
savieckaja muzyčnaja kamiedyja pamierła. Treba šukać novy šlach.
Stavić miuzikły. Abo kłasičnyja apierety, jakija treba papiarednie ačyścić ad pachabnych napłastavańniaŭ. Abo papularnyja opiery ŭ sučasnaj, śviežaj pastanoŭcy. Plus jarkija, «nieakademičnyja» balety, nakštałt uznoŭlenaha niadaŭna «Miefista».
Ale jak heta zrabić, kali teatr pieršapačatkova byŭ «zatočany» pad savieckuju muzyčnuju kamiedyju, a były mastacki kiraŭnik Isajeŭ vyniščaŭ parastki čahości inšaha?
Ciapier na našych vačach hetyja parastki pieratvarajucca ŭ pryhožyja drevy.
Takim staŭ prajekt, inicyjavany novym kiraŭnictvam, — «Muzyčnyja viečary z Alaksandram Anisimavym».Pieršy taki adbyŭsia 9 červienia ź vieličeznym pośpiecham. Druhi — «Italjanskaje kapryča» — maje być 4 listapada. U im udzielničaje nie tolki arkiestr Muzyčnaha teatra, ale i chor. Jakoje ščaście dla muzykaŭ i charystaŭ, jakich Isajeŭ prysudziŭ da viečnaj katarhi ŭ vyhladzie «Babskaha buntu»!
Hetym razam maestra Anisimaŭ pieraklučyŭsia na «čystuju» opieru. Adziny simfaničny tvor, što prahučyć, — «Italjanskaje kapryča» Čajkoŭskaha. Jarkaja, «šlahiernaja» reč, jakuju kožny viedaje na słych. U dadatak buduć frahmienty z opier «Jaŭhien Aniehin» i «Pikavaja dama», napisanych kampazitaram amal sucelna ŭ Italii.
U druhim adździaleńni budzie hučać italjanskaja muzyka z damieškam «francuzščyny» — znakamitaj barkaroły z opiery Afienbacha «Kazki Hofmana». «Niabiosnaja» muzyka śpiecyjalna dla dźviuch cudoŭnych śpiavačak, što ŭdzielničajuć u kancercie.
Heta,
Vy spytajeciesia, čamu b zamiest Krykunovaj nie zaprasić biełaruskuju śpiavačku? Jak patłumačyŭ spadar Anisimaŭ, opiernyja śpievaki ŭ našaj krainie — ludzi padniavolnyja, i kiraŭnictva teatra moža niečakana «sarvać» ich z kancerta, choć hrafik repietycyj i śpiektaklaŭ sioleta raśpisany da kanca siezona.
Aksanu Vołkavu «adrehulavać» nie ŭdajecca tolki tamu, što jaje karjera vyjšła za miežy Biełarusi. Paralelna z repietycyjami ŭ Anisimava jana jeździć u Maskvu na repietycyi «Carskaj niaviesty». Adnak damovicca ź joj i z Krykunovaj, jakaja ščylna zaniataja ŭ Piarmi, było praściej, čym sa śpiavačkami, jakija stabilna znachodziacca ŭ Minsku. Moža, tamu, što ciapierašniaje kiraŭnictva Opiery spadara Anisimava nie nadta pryviačaje? Jak i inšych vysokaprafiesijnych biełaruskich dyryžoraŭ — Andreja Hałanava i Aleha Lesuna. Zdavałasia b, u Opiery jany bolej patrebnyja, ale supracoŭničajuć siońnia z Muzyčnym teatram.
…Što ž datyčyć śpiavačak, dyk abiedźvie jany ŭ kancercie buduć vykonvać «aryi najvyšejšaha piłatažu». Krykunova — kavatynu Normy «Casta Diva» z hałavakružna ciažkaj stretaj, jakuju savieckija saprana nikoli nie śpiavali. Vołkava — aryju Arzače z opiery Rasini «Siemiramida».Svaje jarkija momanty buduć i ŭ choru. Viečar abiacaje być cikavym!
