Na YouTube źjaviłasia jašče adno aŭdyjapaćviardžańnie, jak prachodziła hałasavańnie na vybarach prezidenta ŭ Viciebsku: staršynia ŭčastkovaj vybarčaj kamisii №26 u SŠ №44 Maryna Piečań prymušaje kaleh padpisać sfalsifikavany pratakoł, piša TUT.BY. Adznačym, što heta ŭsio taja ž 44-ja viciebskaja škoła, u jakoj raniej źjaviŭsia aŭdyjazapis, jaki paćviardžaje, što, jak miarkujecca, kiraŭnik rajona Siarhiej Stašeŭski prymušaŭ nastaŭnikaŭ na ŭčastku №25 źmianić pratakoł paśla vybaraŭ.
Na novym zapisie čutna razmova staršyni ŭčastkovaj kamisii, vychavalnicy pradoŭžanaha dnia viciebskaj SŠ №44 Maryny Piečań, ź jaje členami.
Maryna Piečań i kalehi prosiać padpisać «inšy» pratakoł, jaki adroźnivajecca ad hetaha, nastaŭnicu, da jakoj źviartajucca «Śvieta».
Śviatłana piarečyć:
— Tut niapraŭda, Maryna Mikałajeŭna.
— Ja razumieju, što tut niapraŭda, Śvieta, — zhadžajecca Maryna Piečań.
Dalej niekatoryja frazy vymaŭlenyja nierazborliva.
— I jak ja budu svajmu dziciaci ŭ vočy hladzieć? — pytajecca siabra kamisii Śviatłana.
(Miarkujučy pa ŭsim, heta nastaŭnica małodšych kłasaŭ Śviatłana Šuniakova. Z usich členaŭ kamisii tolki jaje imia ŭ padpisanym pratakole pačynajecca na S. i tolki jaje podpisu ŭ im niama. — Zaŭv. TUT.BY.)
|
|
Fota pradastaŭlena viciebskimi niezaležnymi naziralnikami
— Śvieta, jak ty nie možaš zrazumieć: ich źnimuć zaŭtra [jak miarkujecca, havorka pra sfalsifikavanyja pratakoły].
— Maryna, ja ciabie prasiła: nie ŭmiešvaj mianie [usie]. Ja nie chacieła [być u kamisii]. Ja ŭ traŭni tabie pra heta kazała.
— Kaniec [mierkavana — falsifikacyjam pry padliku hałasoŭ na vybarach] budzie, ale, napeŭna, nie ŭ hety raz.
— Chaj budzie kaniec, ale nie z maim podpisam. Chočacie, padrablajcie [moj podpis].
— Ale ŭ mianie nie prymuć dakumienty, Śvieta, — sprabuje ŭhavaryć kalehu Maryna Piečań.
— Maryna, nie ciśni mnie na sumleńnie. Ja nie viedaju, jak mnie spać, kali ja padpišu heta.
Śviatłanu «biaruć u abarot» i inšyja kalehi:
— U nas jość dzieci, my ŭsie za ich baimsia. Jość kredyty.
— Voś mienavita: u mianie jość dzieci, — adstojvaje svaju pazicyju Śviatłana.
U niejki momant u pamiaškańni hučać mužčynskija hałasy:
— Dziaŭčaty, vam dapamahčy?
— Nie, pakul usio dobra.
Śviatłanu znoŭ pačynajuć «apracoŭvać».
— Ja nie zmahu vyjechać, pakul nie budzie da kanca padpisany pratakoł, — kaža staršynia kamisii.
— Nu jak tak, Maryna? — ździŭlajecca Śviatłana. — Navat blizka tam [u pratakole] niama taho, što praŭda!
— Ja razumieju heta ŭsio. Śvieta, u mianie ŭ samoj voś tut voś [jak miarkujecca, pakazvaje na horła], — zapeŭnivaje Piečań.
— Ja vas prasiła-maliła: nie staŭcie mianie nikudy, — amal sa ślaźmi kaža Śviatłana.
Žančyny praciahvajuć emacyjna abmiarkoŭvać toje, što adbyvajecca.
U pamiaškańnie znoŭ zachodzić mužčyna:
— Moža być, nam umiašacca ŭ hety praces?
— Nie, nie treba, — zapeŭnivajuć jaho žančyny.
— A vy siońnia budziecie spać naohuł? — pytajecca ŭ kaleh Śviatłana.
— Davajcie nie budziem hučna havaryć, pryciahvać da siabie ŭvahu, — sychodzić ad adkazu na pytańnie Piečań.
U rešcie rešt Śviatłanu davodziać da śloz, ale jana nie padpisvaje pratakoł.
Adna z kalehaŭ u jaje pytajecca:
— Śvieta, što nam rabić?
— Žyć sumlenna, — adkazvaje piedahoh.
TUT.BY nie zmoh atrymać apieratyŭny kamientar pa situacyi ni ŭ adnaho ź mierkavanych udzielnikaŭ.
My datelefanavalisia tolki da dyrektara SŠ №44 Viciebska Siarhieja Pitalenki.
— Voś užo druhi aŭdyjazapis z vašaj škoły trapiŭ u internet.
— Na žal.
— Skažycie, na hetym zapisie razmaŭlajuć pamiž saboj supracoŭniki vašaj škoły?
— Nie viedaju. Nie budu kamientavać. Jak havorycca, ja na paŭzie. Ja byŭ na ŭčastku №25, zajmaŭsia svajoj pracaj. I što adbyvałasia na ŭčastku №26, nie viedaju.
— My možam atrymać kamientary adnosna hetaha zapisu va ŭdzielnikaŭ razmovy: Maryny Piečań i Śviatłany Šuniakovaj?
— Jany ŭsie ŭ adpačynku. U škole ich niama.
