3 śniežnia pad zvarotam spartsmienaŭ, jakija vystupili ŭ padtrymku Alaksandra Łukašenki, źjaviŭsia podpis lehiendarnaha handbolnaha treniera Spartaka Miranoviča.
Ź jahonym imiem źviazanyja ŭsie značnyja pośpiechi minskaha SKA, a taksama zbornaj Biełarusi. «Naša Niva» raspytała 82-hadovaha nastaŭnika pra jahonuju hramadzianskuju pazicyju.
Spartak Miranovič. Fota «Spartyŭnaja panarama».
«Na toje, što było paśla vybaraŭ, hladzieŭ pa-roznamu. Ciapier va ŭsim śviecie niešta adbyvajecca.
Moža, siłaviki i bili ludziej, a moža — nie. Chto heta moža dakazać? Kali b ja bačyŭ heta asabista, to skazaŭ by. Jość roznyja ludzi, mabyć, niechta biŭ, niechta — svaryŭsia.
Ja nie chaču niejkich terminovych šarachańniaŭ, novych vybaraŭ. Vam ža kažuć, što buduć źmieny ŭ Kanstytucyju. Mnie zdajecca, što ŭsio pakul idzie narmalna, upeŭnieny, što bolšaść ludziej prymie pravilnaje rašeńnie.
My sapraŭdy vystupali ŭ Barsiełonie jak biełarusy pad bieł-čyrvona-biełym ściaham. Ja tady nie dumaŭ, što heta za ściah. Ja nie źviartaŭ na heta ŭvahu: tady ŭsprymałasia, što siońnia taki, a zaŭtra — inšy. Bieł-čyrvona-bieły ja ŭsprymaju jak simvał pratestu. A toje, što fašysty jaho vykarystoŭvali, to tolki ciapier daviedaŭsia.
Ja bačyŭ, što niekatoryja spartsmieny byli suprać [Łukašenki]. Im pakazali adzin bok, — što siłaviki tam niešta rabili, — i jany ŭžo vykazvajucca. A heta adrazu nie robicca, treba ŭsio ŭzvažyć.
26 hadoŭ va ŭładzie? Usio pa zakonie pavinna być. Budzie dva terminy — značyć, dva. Ale amal va ŭsich postsavieckich krainach kiraŭniki siadziać pa šmat hadoŭ».
