Fota: facebook.com/nastakudasawa
My skarmilisia darešty času chitramu.
Žach šurpatym jazykom mnie vočy liža.
Znojdzieš movu — napišy pra tych, chto vytrymaŭ.
Znojdzieš movu — napišy pra tych, chto vyžyŭ.
Treba viedać, što ich vyvieła, što źziała im,
Što davała im padtrymku i nadzieju,
Što rabić, kali ja ŭ hlei rotam ziavaju
I ad bolu štochviliny chaładzieju.
Čytajcie taksama:
Nasta Kudasava. Nas nažom pa ziamli razmazała. Vierš
Nasta Kudasava. Mnie lepiej my — zvyčajnyja, žyvyja. Vierš
Nasta Kudasava. Prytulajem da kryła kryło. Vierš
4
0
0
0
0
0
što-što...
adna mudraja žančyna raskazała mnie letam 20 (tak - šče ŭ lipieni 20) aniekdot -
traplaje čuvak u piekła (u ad) u čan z haŭnom. i davaj taki barachtacca i visčać by śvińnia: "nado žie čto-to diełať! nado žie čto-to s etim diełať!"
praź niejki čas siły trochi pakidajuć jaho, jon pierastaje barachtacca, pačynaje trochi azirajecca pa bakach i
zaŭvažaje čałavieka, jaki prycisnuŭšysia da ścienki čana z haŭnom i dałoń trymaje pierpiendykularna da nosa
i voś hety čałaviek kaža:
čuvak, nie hani vałnu